2007-07-25: Michael Rasmussen wygrał 16. etap Tour de France 2007
- 26 mar 2022: 2008-05-05: Francuskie ekipy ciągle czekają na wypłatę premii za Tour de France 2007
- 26 mar 2022: 2007-07-31: Klasyfikacja końcowa Tour de France 2007
- 26 mar 2022: 2007-07-30: Andreas Klöden rozważa zakończenie zawodowej kariery kolarskiej
- 26 mar 2022: 2007-07-30: Kolarska drużyna Discovery Channel na czele listy płac Tour de France 2007
- 26 mar 2022: 2007-07-29: Daniele Bennati wygrał 20. etap Tour de France 2007, Contador zwycięzcą klasyfikacji generalnej
Wyniki:
Prolog | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20
Zapowiedzi:
Demonstracja przed rozpoczęciem 16. etapu Tour de France
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy z ośmiu ekip - w tym sześciu francuskich i dwóch niemieckich - startujących w Tour de France zorganizowało krótką demonstrację przed rozpoczęciem 16. etapu wyścigu w ramach protestu przeciw nasilającemu się w kolarstwie zjawisku dopingu.
Przed rozpoczęciem środowego etapu z Orthez to the Col d'Aubisque, liczącego 218 km, w proteście wzięli udział zawodnicy grup: Agritubel, AG2r, Francaise des Jeux, Bouygues Telecom, Cofidis, Credit Agricole, Gerolsteiner oraz T-Mobile.
Akcję tę przeprowadzono dzień po tym, jak ujawniono, że lider grupy Astana - Kazach Aleksandra Winokourowa, miał pozytywny wynik testu antydopingowego po zwycięstwie na 13. Tour de France. W związku z tym jego zespół podjął decyzję o wycofaniu się z wyścigu.
Wyniki 16. etapu Tour de France
[edytuj | edytuj kod]
Ostatni górski etap 94. edycji Tour de France, po ataku na finałowym podjeździe pod Col d'Aubisque, zwyciężył lider klasyfikacji generalnej, Michaela Rasmussena z ekipy Rabobank.
Etap szesnasty był ostatnim z górskich etapów tegorocznego wyścigu. Na początku trasa biegła stosunkowo łagodnie, jednak w okolicach 60. kilometra rozpoczęła się wspinaczka pod górę najwyższej kategorii, Port de Larrau (79km, dł.14.7km, śr.8.1 %). Zaraz po pierwszym wzniesieniu na kolarzy czekała premia górska III kategorii (Alto Laza – 93km, dł.3.5km, śr.6.8 %), a następnie podjazd pod bardzo trudne wzniesienie I kategorii - Col de la Pierre-Saint-Martin (131km, dł.14.2km, śr.5.2 %). Kolejnym, przedostatnim podjazdem był Col de Marie-Blanque (180,5km, dł.9.3km, śr.7.4 %), również oznaczony I kategorią. Meta została wyznaczona na finałowym podjeździe najwyższej kategorii pod Col d'Aubisque (dł.16.7km, śr.7 %).
Po dniu przerwy, który kolarze spędzili w miejscowości Pau, w wyścigu zaszły spore zmiany. Na starcie zawodnicy niektórych drużyn – m.in. Agritubel, Ag2r i Milram, postanowili wyrazić swoją dezaprobatę i całkowity brak tolerancji dla dopingu w sporcie, opóźniając honorowy start peletonu.
Na pierwszych kilometrach do ataku przystąpiła czwórka zawodników – Hiszpanie José Vicente Garcia Acosta (Caisse d'Epargne) i Gorka Verdugo Markotegui (Euskaltel–Euskadi) oraz Francuzi Stéphane Augé (Cofidis) i Christophe Rinero (Saunier Duval–Prodir). W okolicach 65. kilometra do ataku przystąpił pretendent do zwycięstwa w klasyfikacji górskiej, Mauricio Soler (Barloworld), za którym podążyli Amets Txurruka (Euskaltel–Euskadi) oraz Carlos Sastre (Team CSC), który po wykreśleniu z klasyfikacji generalnej zawodników drużyny Astana, awansował na 5. pozycję. Txurruka nie był w stanie dotrzymać tempa współtowarzyszom i został w tyle, a jego miejsce w ucieczce zajął inny Bask - Iban Mayo z Saunier Duval–Prodir.
Pod koniec wspinaczki pod pierwszy ze szczytów 16. etapu, na prowadzeniu zostali Verdugo i Garcia Acosta, którzy mijając premię górską mieli w zapasie ponad minutę do jadących za nimi ich Francuzów, a kolejne dwie nad Sastre, Solerem i Mayo, grupa lidera traciła wówczas blisko pięć minut.
Grupa Sastre powoli, lecz systematycznie nadrabiała stracone sekundy do Hiszpanów. Podczas podjazdu na Alto Laza najpierw dogonili Rinero i Auge, a następnie, mniej więcej na półmetku środowego odcinka, czołowy duet. Na początku podjazdu pod Col de la Pierre Saint-Martin grupa siedmiu prowadzących zawodników miała w zapasie 4 minuty nad grupą lidera, w której pozostało około 25 zawodników. Tempo narzucane przez kolarza ekipy Riisa było tak wysokie, że w ucieczce nie utrzymali się Francuzi, a różnica czasowa wzrosła o kolejną minutę. Z czołówki odpadł Garcia Acosta i Verduga.
U podnóża Col de Marie-Blanque w grupie lidera pozostali już tylko: Oscar Pereiro, David Arroyo, José Vicente Garcia i Alejandro Valverde (wszyscy Caisse d'Epargne), Fränk Schleck (Team CSC), Cadel Evans i Christopher Horner (obaj Predictor-Lotto), Denis Menchov, Michael Boogerd i Michael Rasmussen (wszyscy Rabobank), Haimar Zubeldia (Euskaltel-Euskadi), Patrice Halgand (Crédit Agricole), Levi Leipheimer, Alberto Contador i Yaroslav Popovych (wszyscy Discovery Channel) oraz Juan José Cobo (Saunier Duval-Prodir). Ich strata do grupy Sastre wynosiła już nieco ponad dwie i pół minuty.
Sytuacja taka utrzymywała się aż do szczytu góry Marie-Blanque. Następnie nadającej tempo w grupie lidera ekipie Rabobank, przyszli z pomocą kolarze Caisse d'Epargne, dzięki czemu strata spadła do niespełna minuty.
Na najtrudniejszym odcinku tego podjazdu, na pierwszy plan wysunęli się Rasmussen, Contador, Leipheimer i Evans. Contador na przemian z Leipheimerem próbowali kilkakrotnie zaatakować i odjechać Duńczykowi. Ostatecznie to na ostatnim kilometrze przyspieszył Rasmussen, czym zapewnił sobie drugie zwycięstwo etapowe w Tour de France 2007. Dzięki wygranej powiększył on swoją przewagę czasową nad Contadorem.
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Artykuł wykorzystuje materiał pochodzący z serwisu pro-cycling.org (na specjalnych zasadach)