2006-05-30: Podsumowanie Giro d'Italia 2006

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
wtorek, 30 maja 2006

Wstęp[edytuj | edytuj kod]

Mapa całego Giro d'Italia 2006

Już od 97 lat maj każdemu fanowi kolarstwa kojarzy się z rozgrywanym w tym miesiącu wyścigiem dookoła Włoch. Oto podsumowanie dwudziestu dni emocji, potu, wysiłku i tysięcy przejechanych kilometrów - Giro d'Italia 2006:

Drugi z największych kolarskich wyścigów świata (za Tour de France i przed Vuelta a España). Jest zaliczany do cyklu ProTour UCI.

Trasa[edytuj | edytuj kod]

Profile wszystkich etapów Giro d'Italia 2006

Większość etapów rozgrywana była na północy Włoch, a pierwsze dni kolarze spędzili w Belgii. Tradycyjnie już wyścig zakończył się w Mediolanie. Zawodnicy oprócz Włoch i Belgii odwiedzą również Austrię i Szwajcarię.

Na początku wyścigu tradycyjnie przewidziano kilka płaskich etapów dla sprinterów. Losy wyścigu miały rozstrzygnąć się na ostatnich, górskich etapach.


Najważniejsze dane[edytuj | edytuj kod]

  • Ilość etapów - 21
    • etapy wysokogórskie - cztery:
      • 13. La Thuile
      • 16. Alto Bondone
      • 19. Passo San Pellegrino
      • 20. Aprica
    • etapy górzyste: cztery
    • etapy płaskie: dziesięć
    • Etapy jazdy na czas: cztery
      • trzy indywidualne (67,2 km)
      • jeden drużynowy (38 km)
    • Średnia długość etapu: 169 km
    • Najdłuższy etap: trzeci, z Perwez do Namur, 292 km
    • Najkrótszy etap: druga część 21. etapu, z Lecco do Mediolanu, 116 km
  • Łączna długość trasy: 3 553 km
  • Dni wolne (transfery): dwa - 10 i 17 maja
  • Najwyższy punkt trasy (Cima Coppi): przełęcz Gavia (2618 m npm) etap 20 (Trento-Aprica)

Etapy[edytuj | edytuj kod]

Etapy
Dzień Etap Miasto Km Zwycięzca
6 maja (sob) 1. etap Seraing (Belgia) 6,2 (ITT) Paolo Savoldelli
7 maja (nd) 2. etap Mons-Carleroy (Belgia) 203 km Robbie McEwen
8 maja (pon) 3. etap Perwez-Namur (Belgia) 292 km Stefan Schumacher
9 maja (wt) 4. etap Wanze-Hotton (Belgia) 182 km Robbie McEwen
10 maja (śr) - przelot z Brukseli do Midiolanu - -
11 maja (czw) 5. etap Piacenza-Cremona 38 km (TTT) CSC Team
12 maja (pt) 6. etap Bussetto-Forli 223 km Robbie McEwen
13 maja (sob) 7. etap Cesena-Saltara 230 km Rik Verbrugghe
14 maja (nd) 8. etap Civitanova Marche-Malelletta 171 km Ivan Basso
15 maja (pon) 9. etap Francavilla Mare-Termoli 147 km Tomas Vaitkus
16 maja (wt) 10. etap Termoli-Peschici 190 km Franco Pellizotti
17 maja (śr) - dzień odpoczynku - -
18 maja (czw) 11. etap Pontedera-Pontedera 50 km (ITT) Jan Ullrich
19 maja (pt) 12. etap Livorno-Sestri Levante 165 km Joan Horrach
20 maja (sob) 13. etap Alessandria-La Thuile 216 km Leonardo Piepoli
21 maja (nd) 14. etap Aosta-Domodossola 224 km Luis F. Laverde J.
22 maja (pon) 15. etap Mergozzo-Brescia 182 km Paolo Bettini
23 maja (wt) 16. etap Rovato-Trento monte Bondone 180 km Ivan Basso
24 maja (śr) 17. etap Termeno-Kronplatz (Austria) 158 km Leonardo Piepoli
25 maja (czw) 18. etap Sillian-Germona del Friuli 227 km Strefan Schumacher
26 maja (pt) 19. etap Pordenone- San Pellegrino 220 km Juan M. Garate
27 maja (sob) 20. etap Trento-Aprica 212 km Ivan Basso
28 maja (nd) 21. etap: Canzo-Ghisallo 116 km Robert Foerster

Atrakcje[edytuj | edytuj kod]

Krzywa wieża w Pizie (1173r.)

Jak co roku, kolarze mogli podziwiać wiele atrakcji regionalnych, cuda nowoczesnej techniki, zabytki i krajobrazy.

Na trasie 11 etapu, kolarze przejechali koło słynnej Krzywej Wieży w Pizie.

Góra Marmolada - Dolomity - 19 etap

Jak co roku sporym wyzwaniem podczas wyścigu były Alpy. To właśnie w Alpach rozgrywane były królewskie, górskie etapy. W Dolomitach, części Alp, zawodnicy spędzili kilka dni. Podczas 19 etapu wspinali się blisko najwyższego szczytu tych gór - Marmolady (3342 m n.p.m.) na przełęcz Passo Fedaia Marmolada.

Jak zmieniała właściciela różowa koszulka[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy koszulkę lidera założył ubiegłoroczny triumfator Paolo Savoldelli, który zdeklasował rywali osiągając na prostej czasówce (6,2 km) przewagę 11 sekund nad drugim Australijczykiem Bradleyem McGee. Z prowadzenia cieszył się jeszcze tylko przez dwa dni.

Magilla Rosa - Koszulka lidera

Drugim zawodnikiem, któremu przyszło cieszyć się z różowego trykotu był Stefan Schumacher. Niemiec daleko za sobą zostawił znacznie bardziej utytułowanych i doświadczonych rywali. W deszczu, wietrze, na brukowanym podjeździe jako pierwszy przejechał linię mety, osiągając największy sukces w karierze. Ten również z prowadzenia cieszył się ledwie przez dwa etapy.

Po dniu przerwy 11 maja została rozegrana czasówka. Po niej prowadzenie objął Siergiej Honchar. Jego drużyna - T-Mobile - zameldowała się na mecie sekundę po CSC zajmując drugie miejsce, co w efekcie dało prowadzenie dobrze spisującemu się do tej pory Honcharowi.

Szóstego dnia ścigania pierwsze miejsce po wybitnie sprinterskim etapie odebrał mu kolega z drużyny - Olaf Pollack.

Upragniona koszulka szybko jednak wróciła do Honchara. Siergiej dojechał na metę siódmego etapu... siódmy! Z niewielką szesnastosekundową stratą do zwycięzcy. Sprinter Pollack nie dał rady na ostatnim podjeździe, stracił dużo, dzięki czemu S. Honchar wrócił na pierwszą pozycję w klasyfikacji generalnej.

Magilla Rosa trafiła do Ivana Basso po zwycięstwie 14 maja na 8 etapie. Świetny atak na ostatnim podjeździe pozwolił mu objąć prowadzenie i zyskać półtorej minuty w klasyfikacji generalnej. Przez kolejne etapy niepodzielnie królował Basso, stopniowo powiększając swoją przewagę praktycznie na każdym etapie.

Dyspozycja kolarzy[edytuj | edytuj kod]

Tegoroczne Giro zdecydowanie zdominował Ivan Basso. Kolarz CSC zaczął błyszczeć gdy zaczęły się trudniejsze górskie etapy. Niewielu kolarzy, poza Simonim, Piepolim i Gutierrezem, było w stanie dotrzymać mu kroku gdy decydował się na atak. Basso jechał rozważnie, cały czas z przodu peletonu kontrolując sytuację. Dobrze jechał Gilberto Simoni i Jose Gutierrez, ale nie byli w stanie poważnie zagrozić Basso na żadnym etapie.

Niewiele zwojowali zeszłoroczny triumfator, Paolo Savoldelli, i lider Lampre, Damiano Cunego. Obaj w decydujących momentach odpadali od ścisłej czołówki podczas podjazdów. Nieudany był występ zaskakująco dobrze prezentującego się rok temu Danilo Di Luki.

Zwycięzca tegorocznego Giro - Ivan Basso

Pewną niespodzianką był występ w Giro Jana Ullricha, który zawsze koncentrował się na Tour de France. Niemiec nie osiągnął wielkich sukcesów (raz był pierwszy na czasówce), ale jak sam deklarował potraktował Giro jako trening przed wyścigiem dookoła Francji. Wycofał się zresztą na trasie 19. etapu tłumacząc się zmęczeniem.

Wśród górali można wyróżnić Leonardo Piepoliego, pomocnika Simoniego z Saunier Duval, który dwukrotnie wygrał z Basso (na 13 i 17 etapie) podczas ich dwójkowych ucieczek i ogólnie dobrze prezentował się na trudnych podjazdach. Nie został jednak "królem gór", zwycięstwo w tej klasyfikacji należało do Juana Manuela Garate (jedno zwycięstwo etapowe).

Wśród sprinterów najlepiej chyba pokazał się Robbie McEwen, wygrywając trzy etapy. Niewątpliwą stratą dla atrakcyjności końcówek było wycofanie się Alessandro Petacchiego po kontuzji odniesionej na trzecim etapie. Pozbawiona lidera grupa Milram wciąż rozprowadzała się w końcówkach, ale sama nie była w stanie wykorzystać wytworzonej przewagi (zasadniczo najwięcej korzyści z rozprowadzania Milram wynosił Paolo Bettini). Gdy z wyścigu wycofał się McEwen ciężko było typować faworyta finiszów. Dobrze pokazał się Olaf Pollack, ale on sam może mówić o pechu, gdyż nie udało mu się wykroczyć poza drugie miejsce. Swoje doświadczenie wykorzystał Paolo Bettini, zajmował wysokie miejsca na etapach sprinterskich (raz wygrywając etap).

Polacy znowu nie pokazali niczego szczególnego. Dwóch z nich wycofało się przed końcem wyścigu, Sylwester Szmyd jechał w czołówce, ale był niewidoczny. Ostatecznie jednak zajął miejsce w pierwszej dwudziestce, co na wielki tur jest sporym osiągnięciem. Jego dziewiętnasta pozycja to szósty w historii wynik Polaka na Giro, jak również najlepszy do tej pory występ Szmyda.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja Generalna
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Czas
1 Ivan Basso (Ita) Team CSC 91h33'36"
2 José E. Gutierrez Cataluna (Spa) Phonak Hearing Systems +9.18
3 Gilberto Simoni (Ita) Saunier Duval-Prodir +11.59
4 Damiano Cunego (Ita) Lampre-Fondital +18.16
5 Paolo Savoldelli (Ita) Discovery Channel Pro Cycling Team +19.22
6 Sandy Casar (Fra) Française des Jeux +23.53
7 Juan Manuel Garate (Spa) Quick Step-Innergetic +24.26
8 Franco Pellizotti (Ita) Liquigas +25.57
9 Victor Hugo Pena Grisales (Col) Phonak Hearing Systems +26.27
10 Francisco J. Vila Errandonea (Spa) Lampre-Fondital +27.34
11 Leonardo Piepoli (Ita) Saunier Duval-Prodir +28.00
12 Giampaolo Caruso (Ita) Liberty Seguros-Würth Team +28.17
13 José Luis Rubiera Vigil (Spa) Discovery Channel Pro Cycling Team +28.30
14 Patrice Halgand (Fra) Credit Agricole +35.15
15 Paolo Tiralongo (Ita) Lampre-Fondital +40.16
16 Ivan Ramiro Parra Pinto (Col) Cofidis, le Credit par Telephone +46.56
17 Wim Van Huffel (Bel) Davitamon-Lotto +48.25
18 Unai Osa Eizaguirre (Spa) Liberty Seguros-Würth Team +48.52
19 Sylwester Szmyd (Pol) Lampre-Fondital +49.47
20 Luca Mazzanti (Ita) Ceramica Panaria-Navigare +50.43
21 Sergio Ghisalberti (Ita) Team Milram +53.31
22 Manuel Beltran Martinez (Spa) Discovery Channel Pro Cycling Team +54.23
23 Danilo Di Luca (Ita) Liquigas +58.50
24 José Ivan Gutierrez Palacios (Spa) Caisse d'Epargne-Illes Balears +1.00.11
25 Marzio Bruseghin (Ita) Lampre-Fondital +1.00.51
... ... ... ... ...
150 Carl Naibo (Fra) AG2R Prevoyance +4.34.42


Klasyfikacja punktowa[edytuj | edytuj kod]

Najlepsi sprinterzy
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Pkt. Koszulka lidera
1. Paolo Bettini (Ita) Quick Step-Innergetic 169 Ciemnoróżowo-fioletowa
(Maglia ciclamino)
2 Ivan Basso (Ita) Team CSC 158
3 José E. Gutierrez Cataluna (Spa) Phonak Hearing Systems 132
4 Olaf Pollack (Ger) T-Mobile Team 104
5 Paolo Savoldelli (Ita) Discovery Channel Pro Cycling Team 95

Klasyfikacja górska[edytuj | edytuj kod]

Najlepsi górale
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Pkt. Koszulka lidera
1 Juan Manuel Garate (Spa) Quick Step-Innergetic 64 Koszulka zielona
(Maglia verde)
2 Ivan Basso (Ita) Team CSC 56
3 Fortunato Baliani (Ita) Ceramica Panaria-Navigare 52
4 Leonardo Piepoli (Ita) Saunier Duval-Prodir 32
5 José E. Gutierrez Cataluna (Spa) Phonak Hearing Systems 27

Klasyfikacja kombinacyjna[edytuj | edytuj kod]

Punkty w klasyfikacji kombinacyjnej
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Punkty Koszulka lidera
1 Paolo Savoldelli (Ita) Discovery Channel Pro Cycling Team 775 Niebieska koszulka
(Maglia Azzurra)
2 José E. Gutierrez Cataluna (Spa) Phonak Hearing Systems 651
3 Ivan Basso (Ita) Team CSC 595
4 Sandy Casar (Fra) Française des Jeux 454
5 Paolo Bettini (Ita) Quick Step-Innergetic 342
6 Mickael Delage (Fra) Française des Jeux 307
7 Damiano Cunego (Ita) Lampre-Fondital 301
8 Stefan Schumacher (Ger) Gerolsteiner 294
9 Danilo Di Luca (Ita) Liquigas 242
10 Olaf Pollack (Ger) T-Mobile Team 241

Ucieczki[edytuj | edytuj kod]

Trofeo Fuga Piaggio
(kilometry w ucieczkach)
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Punkty
1 Christophe Edaleine (Fra) Credit Agricole 364
2 Gabriele Missaglia (Ita) Selle Italia-Serramenti Diquigiovanni 317
3 Marzio Bruseghin (Ita) Lampre-Fondital 297
4 Sergiy Matveyev (Ukr) Ceramica Panaria-Navigare 207
5 Benoit Poilvet (Fra) Credit Agricole 195
6 Markel Irizar Aranburu (Spa) Euskaltel-Euskadi 165
7 Amael Moinard (Fra) Cofidis, le Credit par Telephone 165
8 Sandy Casar (Fra) Française des Jeux 164
9 Grischa Niermann (Ger) Rabobank 164
10 Jurgen Van De Walle (Bel) Quick Step-Innergetic 164

Intergiro[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja Azzurri d'Italia
(punkty za miejsca na podium etapów)
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Pkt.
1 Ivan Basso (Ita) Team CSC 18
2 Leonardo Piepoli (Ita) Saunier Duval-Prodir 9
3 Paolo Bettini (Ita) Quick Step-Innergetic 9
4 Stefan Schumacher (Ger) Gerolsteiner 8
5 Olaf Pollack (Ger) T-Mobile Team 8

Klasyfikacja "110 Gazzetta"[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja "110 Gazzetta"
Miejsce Kraj Drużyna Czas Punkty
1 Paolo Bettini (Ita) Quick Step-Innergetic 22
2 Mickael Delage (Fra) Française des Jeux 22
3 Patrick Calcagni (Swi) Liquigas 22
4 Raffaele Illiano (Ita) Selle Italia-Serramenti Diquigiovanni 19
5 Benoit Poilvet (Fra) Credit Agricole 13


Klasyfikacja "najaktywniejszy"[edytuj | edytuj kod]

Najatywniejsi
Miejsce Zawodnik Kraj Drużyna Punkty
1 Paolo Bettini (Ita) Quick Step-Innergetic 49
2 Ivan Basso (Ita) Team CSC 42
3 José E. Gutierrez Cataluna (Spa) Phonak Hearing Systems 35
4 Fortunato Baliani (Ita) Ceramica Panaria-Navigare 28
5 Juan Manuel Garate (Spa) Quick Step-Innergetic 26
6 Olaf Pollack (Ger) T-Mobile Team 25
7 Stefan Schumacher (Ger) Gerolsteiner 24
8 Mickael Delage (Fra) Française des Jeux 23
9 Leonardo Piepoli (Ita) Saunier Duval-Prodir 22
10 Patrick Calcagni (Swi) Liquigas 22

Klasyfikacja drużynowa[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze drużyny
Miejsce Kraj Drużyna Czas
1 (Sui) Phonak Hearing Systems 274h21'31"
2 (Ita) Lampre-Fondital 7.36
3 (USA) Discovery Channel Pro Cycling Team 16.05
4 (Esp) Saunier Duval-Prodir 29.37
5 (Irl) Ceramica Panaria-Navigare 53.06
6 (Ita) Liquigas 56.12
7 (Fra) Credit Agricole 1.22.59
8 (Den) Team CSC 1.31.15
9 (Esp) Liberty Seguros-Würth Team 1.47.58
10 (Esp) Caisse d'Epargne-Illes Balears 1.53.19
11 (Col) Selle Italia-Serramenti Diquigiovanni 2.11.21
12 (Fra) Cofidis, le Credit Par Telephone 2.16.44
13 (Fra) Francaise Des Jeux 2.49.28
14 (Bel) Quickstep-Innergetic 3.03.55
15 (Ger) T-Mobile Team 3.06.51
16 (Ita) Team Milram 3.15.31
17 (Fra) Ag2R Prevoyance 3.15.42
18 (Esp) Euskaltel-Euskadi 3.20.24
19 (Bel) Davitamon-Lotto 3.52.00
20 (Ned) Rabobank 4.26.26
21 (Aut) Gerolsteiner 4.46.44
22 (Fra) Bouygues Telecom 5.32.55

Nie wszyscy wytrzymali[edytuj | edytuj kod]

Mówiło się, że będzie to bardzo trudne Giro i tak w rzeczywistości jest. Z wyścigu wycofało się 43 kolarzy. Dla porównania w ubiegłych latach na mecie wyścigu wycofanych było 44 kolarzy (w 2005) i 29 kolarzy (w 2004).

Do końca Giro dotrwało tylko 150 kolarzy (wystartowało 198). W pełnym składzie dojechały jedynie cztery ekipy: Team CSC, Lampre, Discovery Channel i Credit Agricole. Natomiast w najbardziej okrojonym składzie do mety w Mediolanie dojechały ekipy Cofidisu (pozostało 4 kolarzy), a także Liberty Seguros i Selle Italia (oba zespoły po 5 kolarzy).

Wśród 43 wycofanych kolarzy było 2 Polaków. Po Dariuszu Baranowskim, który wycofał się na 10 etapie, na 18 etapie, z wyscigu wycofał się debiutujący w Giro Piotr Mazur.

Lista wycofanych
Lp. Zawodnik Kraj Drużyna Etapy
1 Christophe Brandt Bel Davitamon-Lotto nie wystartował do 4 etapu
2 Alessandro Petacchi Ita Team Milram nie wystartował do 4 etapu
3 Leonardo Bertagnolli Ita Cofidis nie ukończył 4 etapu
4 Remmert Wielinga Ned Quick Step-Innergetic nie wystartował do 5 etapu
5 Alessandro Bertolini Ita Selle Italia-Diquigiovanni nie ukończył 7 etapu
6 Andre Korff Ger T-Mobile nie ukończył 7 etapu
7 Cristian Moreni Ita Cofidis nie ukończył 7 etapu
8 Thierry Marichal Bel Cofidis nie ukończył 7 etapu
9 Koldo Fernandez Esp Euskaltel-Euskadi nie ukończył 7 etapu
10 Sébastien Chavanel Fra Bouygues Telecom nie ukończył 7 etapu
11 Graeme Brown Aus Rabobank nie ukończył 7 etapu
12 Bradley McGee Aus Française des Jeux nie ukończył 10 etapu
13 Dariusz Baranowski Pol Liberty Seguros-Würth nie ukończył 10 etapu
14 Davide Rebellin Ita Gerolsteiner nie wystartował do 11 etapu
15 Philippe Gilbert Bel Française des Jeux nie wystartował do 12 etapu
16 Michael Rasmussen Den Rabobank nie wystartował do 12 etapu
17 Roberto Laiseka Esp Euskaltel-Euskadi nie ukończył 12 etapu
18 Mark Scanlon Irl Ag2r nie ukończył 12 etapu
19 Andy Flickinger Fra Bouygues Telecom nie ukończył 12 etapu
20 Michael Rogers Aus T-Mobile nie wystartował do 13 etapu
21 Robbie McEwen Aus Davitamon-Lotto nie wystartował do 13 etapu
22 Marcos Serrano Esp Liberty Seguros nie wystartował do 13 etapu
23 Tomas Vaitkus Lit Ag2r nie ukończył 13 etapu
24 José Rujano Ven Selle Italia-Diquigiovanni nie ukończył 13 etapu
25 Giovanni Bernaudeau Fra Bouygues Telecom nie wystartował do 14 etapu
26 Moises Aldape Chavez Mex Panaria-Navigare nie wystartował do 14 etapu
27 Vladimir Miholjevic Cro Liquigas nie wystartował do 14 etapu
28 Ronny Scholz Ger Gerolsteiner nie ukończył 14 etapu
29 Andoni Aranaga Esp Euskaltel-Euskadi nie ukończył 14 etapu
30 Staf Scheirlinckx Bel Cofidis nie ukończył 14 etapu
31 Axel Merckx Bel Phonak nie wystartował do 15 etapu
32 Rik Verbrugghe Bel Cofidis nie wystartował do 16 etapu
33 Alberto Loddo Ita Selle Italia-Diquigiovanni nie ukończył 16 etapu
34 Michele Scarponi Ita Liberty Seguros-Würth nie wystartował do 17 etapu
35 Sergei Honchar Ukr Team T-Mobile nie wystartował do 17 etapu
36 Serge Baguet Bel Quick Step-Innergetic nie ukończył 17 etapu
37 Marc Wauters Bel Rabobank nie ukończył 17 etapu
38 Sergio Barbero Ita Selle Italia-Diquigiovanni nie ukończył 18 etapu
39 Serguei Yakovlev Kaz Liberty Seguros-Würth Team nie ukończył 18 etapu
40 Fabrizio Guidi Ita Phonak Hearing Systems nie ukończył 18 etapu
41 Piotr Mazur Pol Saunier Duval-Prodir nie ukończył 18 etapu
42 John Gadret Fra AG2R Prevoyance nie ukończył 18 etapu
43 Marco Fertonani Ita Caisse d'Epargne-Illes Balears nie ukończył 18 etapu
44 Jan Ullrich Ger T-Mobile Team nie ukończył 19 etapu
45 Volker Ordowski Ger Gerolsteiner nie ukończył 19 etapu
46 Wladimir Belli Ita Selle Italia-Serramenti Diquigiovanni nie ukończył 20 etapu
47 Tom Danielson Usa Discovery Channel Pro Cycling Team nie wystartował w 20 etapie
48 ??? ??? ??? ???


Zobacz też listę startową w portalu pro-cycling.org.

90. Giro - 2007[edytuj | edytuj kod]

Jubileuszowe 90 Giro już za rok.

Najprawdopodobniej zostanie złamana jedna z wielkich tradycji wyścigu: z trasy wypadnie Mediolan. Organizatorzy planują także przeprowadzić 4 etapy przez Sardynię. Ta wyspa walczy o pokazanie się, ale wszystko jest jeszcze w sferze planów. Ostatni etap zawsze kończący się przy budynku wydawcy La Gazetta dello Sport zostanie umieszczony najprawdopodobniej w Weronie. Są to jeszcze niepotwierdzone informacje, ale coś w nich musi być, skoro władze Mediolanu oficjalnie wypowiedziały się, że nie widzą możliwości zmiany tradycji. Może to być także forma nacisku organizatorów wyścigu na władze Mediolanu w celu uzyskania korzystniejszych warunków umowy.


Relacje z wyścigu kolarskiego Giro d'Italia 2006
Koszulka lidera Giro d'Italia
Koszulka lidera Giro d'Italia

1 - 4 | 5 - 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21

Podsumowanie

Portal Giro d'Italia 2006

Klasyfikacja generalna

Ta wiadomość pochodzi z serwisu sportowego Kolarstwo i Portalu Sport




Giro d'Italia : 2005 | 2006 | 2007 | 2008



Źródła[edytuj | edytuj kod]