Przejdź do zawartości

2009-02-21: Moby i The Kooks zagrają na Open'erze 2009

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
sobota, 21 lutego 2009
Open'er Festival
Koncerty i festiwale muzyczneMuzykaKultura i rozrywkaGdynia


Artyści, którzy potwierdzili swą obecność
na Open'er Festival 2009

26.01.2009:

5.02.2009:

11.02.2009:

12.02.2009:

19.02.2009:

26.02.2009:

5.03.2009:

12.03.2009:

19.03.2009:

9.04.2009:

7.05.2009:

14.05.2009:

28.05.2009:


Daty oznaczają ukazanie się informacji prasowych nt. potwierdzenia. edytuj


Kolejnymi dwiema gwiazdami tegorocznej edycji gdyńskiego Heineken Open'er Festival są: Moby oraz The Kooks.

Moby to weteran muzyki elektronicznej, aktywny na scenie od lat 80. ubiegłego wieku. Jego twórczość związana była z wieloma nurtami muzyki – od punku, przez house, aż po rave. Z kolei The Kooks jest jedną z najmłodszych i najpopularniejszych brytyjskich kapel indie-rockowych.

Kilka słów o artystach

[edytuj | edytuj kod]

Moby (właśc. Richard Melville Hall) – amerykański muzyk, kompozytor, multiinstrumentalista i producent muzyczny tworzący muzykę wielu nurtów i gatunków muzycznych – głównie zaliczanych do muzyki elektronicznej.

Organizator w pigułce przedstawia artystę następująco:

Moby to zdecydowanie jedna z najważniejszych i najbardziej charakterystycznych postaci dzisiejszej muzyki – twórca niezliczonej ilości przebojów, którego płyty sprzedały się w kilkunastu milionach egzemplarzy. Mimo tego, że ma opinię introwertycznego tytana pracy studyjnej, to jego występy na żywo są rewelacyjnymi, pełnymi witalności widowiskami – wystarczy tylko przypomnieć jego legendarny koncert na głównej scenie Glastonbury z 2003 roku.

—Alter Art, informacja prasowa z 19 lutego 2009 r.

Debiutancki singel Moby'ego – "Mobility" (1990) zawierał jego pierwszy szerzej znany przebój – "Go" (wydany został na stroni B winyla). Na początku lat 90. jego muzyka była pod silnym wpływem nurtu rave'owego. Z tego okresu jego kariery pochodzą takie płyty jak "Moby" (1992), czy "Everything Is Wrong" (1995). Z czasem twórczość amerykańskiego muzyka ewoluowała – w połowie dekady Moby odnotował krótki "romans" z punk-rockiem wydając krążek "Animal Rights" (punk, ambient).

Mimo tego, że Moby sprawia wrażenie raczej oderwanego od branży muzycznej intelektualisty, to nie da się zaprzeczyć, że jego muzyka posiada potencjał komercyjny. Jego utwory zostały wykorzystane w kilkudziesięciu reklamach, a anegdota mówi, że wręcz cały album "Play" został wyprzedany do reklam.

—Alter Art, informacja prasowa z 19 lutego 2009 r.

Moby
The Kooks (od lewej):
Luke Pritchard, Hugh Harris, Dan Logan, Paul Garred

Przełomowym albumem w karierze Moby'ego okazał się właśnie wspomniany wyżej krążek z 1999 r. Sprzedał się on w ponad 10 milionach egzemplarzy! W wielu utworach z tej płyty muzyk idealnie wręcz połączył elektronikę z bluesowymi samplami (np. "Honey", "Natural Blues"). Jednym z największych przebojów – nie tylko z tej płyty, ale też w całej karierze jest klasyczny "Porcelain".

W 2002 r. przyszła kolej na kolejny krążek – "18". Z tej płyty pochodzą takie utwory jak: "We Are All Made of Stars", "In This World", czy "In My Heart". Ostatnie dwa albumy to: "Hotel" (2005) z energicznym przebojem "Lift Me Up" oraz album najświeższy – "Last Night" (2008). Na tym ostatnim Moby połączył disco, hip-hop i house w formie nostalgicznej podróży do lat 80. minionego wieku.

MobymySpace

The Kooks – klika słów na temat zespołu ze strony organizatora:

(...) Ich dwa albumy spotkały się z niezwykle entuzjastycznym przyjęciem, sprzedając się w milionach egzemplarzy.

Pochodzący z Brighton kwartet mimo młodego wieku jego członków odniósł już niemały sukces. Muzycy poznali się w Brighton Institute of Modern Music, będącym niczym innym jak rockową szkołą, założoną przez Bruce’a Dickinsona z Iron Maiden. Zainspirowani takimi twórcami jak The Clash, The Jam, czy The Rolling Stones szybko wykształcili swój własny rozpoznawalny styl oparty na rockowej energii z popowym potencjałem.

Wydany w 2006 roku debiutancki „Inside In/Inside Out” sprzedał się w ponad 2 milionach egzemplarzy dochodząc do drugiego miejsca na brytyjskiej liście albumów, a single „She Moves On Her Own Way”, „You Don't Love Me” i „Naïve” żyły własnym życiem przez długie tygodnie i przyniosły im nominacje do BRIT Awards, Q Awards, a także MTV Music Awards.

Kwartet z Brighton zaczął od tego momentu wyprzedawać koncerty w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, potwierdzając swoją popularność serią koncertów na największych europejskich festiwalach, takich jak Isle of Wight, czy Oxegen.

Ich drugi album pt. „Konk”, nazwany na cześć studia w którym został nagrany, natychmiast trafił na pierwsze miejsce listy sprzedaży płyt. Single „Always Where I Need To Be” i „Shine On” powtórzyły sukcesy swoich poprzedników. (...)

—Alter Art, informacja prasowa z 19 lutego 2009 r.

The KooksmySpace

Źródła

[edytuj | edytuj kod]