Wikireporter:Prasuk historyk/wiersze
Kiedy w moim śnie usłyszałem coś
I nagle pojąłem surrealizm tego świata
Moje życie zmieniło się mocno
Nie było skąd pomocy
Jestem tylko człowiekiem
A ludzkie życie ciężkie jest
Nigdy nie myśleć o chłopcach czy nastolatkach
Bo kiedyś i praca na tym świecie się skończy
Jednej nocy, gdy byłem w swoim pokoju
Siedząc w sieci życia i rozmyślając nad nim
By dostać swoją drugą szansę
Kiedy nagle spotkałem się z życiem twarzą w twarz
A życie było kopią samego mnie
Czymże życie bez nocy jest
Jest dalej życiem w którym na noc brak miejsca
Czymże życie bez dnia jest
Dalej się toczy
Nie jak fortuny koło
Tylko że brak na jasność tam miejsca
Sama pustka i ciemność
Czymże życie bez dni i nocy jest
Tylko zwykłym życiem
Gdzie brak na dnia pory miejsce
Nie rozróżnia snu
Nie rozróżnia pracy
Nie wie gdzie dom
Wie tylko jedno
Że odpłynąć z tego świata
Bez dnia i nocy chce.
Jak to jest być człowiekiem?
Tak samo jak zwierzęciem
Tylko że człowiek ma rozum
A zwierzę instynktem
Choć i bywa że człowiek idzie za instynktem
A instynkt u człowieka czasem kierowany jest rozumem
A rozum instynktem
Człowiek posiada cząstkę rozumu i instynktu
Być albo nie być człowiekiem
Wybór zawsze należy do człowieka
Jeśli człowiekiem się urodziłeś
To człowiekiem jesteś
To człowiekiem będziesz Choć zawsze każdy cząstkę instynktu ma
Ale nie każdy jest taki
By zrozumieć
Swój błąd jaki
Został popełniony
Chociaż wiedz
Że Bóg przebacza
Nawet najcięższe grzechy
Ty przebacz sobie że grzech popełniłeś.
Fala na oceanie czym jest
Tylko zwykłą falą jest
Nie ma cudów dodatków
Są jedynie szczątki wraków
A czymże wraki są
Wraki są wrakami
Co nigdy nie wiedziały czym życie jest
Nawet jeśli iskra życia
Tliła w nich się
Tylko sensu życia nie rozumiały
Co spowodowało
Że stały się wrakami
Bo ten co żywy jest
A sensu żywotności nie zna
Ten nigdy nie będzie żywy w świecie żywota
Bo go nie spotka łaska i cnota
Ci co żywi są
A życia sens znają
To wiedzą
Że życie to miłość
Że życie to przyjaźń
Że życie to pomoc
Że życie to opiekuńczość nad bliskimi
Cudy cudów
Ludy ludów
Ale czym są cudy cudów?
A czym ludy ludów?
Cud to coś niezwykłego
Piękno nadprzyrodzone
Niewygórowane ego
Z świata zadowolone tego
Lud to tylko zbiór ludzi
Co życiem się nudzi
Nudzi się życiem
Bo nie zna jego wartości
Wartych wszystkich świata nieruchomości
A zajmuje jedynie się piciem
Cóż po duszy a czym dusza dla ludzi?
Dusza dla ludzi jest napojem pitnym
Dusza nawet jak skażona
Może zostać oczyszczona
Czym zaś ciało jest dla ludzi?
Ciało to pokarm
Pokarm gdy się przeterminuje
Trzeba go wyrzucić
Dusza nigdy się nie zmarnuje
Ciało w końcu się przeterminuje