2014-03-27: Odkryto system pierścieni wokół planetoidy
- 14 kwi 2024: Zaćmienie Słońca 8 kwietnia 2024 – fotoreportaż
- 13 kwi 2024: Archeologia: dzięki analizie składu chemicznego odkryto, że monety bite we wczesnym średniowieczu w północno-zachodniej Europie pochodziły z bizantyjskiego srebra
- 7 kwi 2024: Inauguracja Regionalnego Centrum Szkoleniowego Czystych Technologii Energetycznych
- 5 kwi 2024: Demografia: dzietność w skali globalnej może nie zapewniać zastępowalności pokoleń już w roku 2030
- 28 lis 2023: Kosmos Tom 72 Nr 2 (2023): Ogrody botaniczne we współczesnym świecie
- 16 lis 2023: Biuletyn EBIB Nr 211 (2023): Systemy i platformy biblioteczne
- 7 lis 2023: Czytamy naturę 182
- 30 paź 2023: Czytamy naturę 181
Naukowcy z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) w Ameryce Południowej (Chile) odkryli system pierścieni wokół planetoidy (10199) Chariklo. Pracę w formie artykułu, który ma aż 64 autorów, opublikowano w internetowej edycji czasopisma Nature[1].
Chariklo jest pierwszą planetoidą u której odkryto pierścienie planetarne. Zostały one zaobserwowane podczas zakrycia gwiazdy UCAC4 248-108672 w czerwcu 2013 roku. Planetoida ma dwa pierścienie, o szerokościach 7 i 3 km, rozdzielone przerwą o szerokości 9 km. Zbudowane są prawdopodobnie z lodu.
To najmniejszy obiekt, który posiada pierścienie oraz piąte ciało niebieskie w Układzie Słonecznym posiadające taką strukturę oprócz planet, gazowych olbrzymów: Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna.
Pierścienie otrzymały nieoficjalne nazwy Oiapoque oraz Chuí od dwóch rzek płynących na północnym i południowym skraju Brazylii (gdzie również były prowadzone badania). Oficjalne nazwy zostaną jednak nadane później przez Międzynarodową Unię Astronomiczną (IAU).
Przypisy[edytuj kod]
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- Elizabeth Gibney – Asteroids can have rings, too – Nature, 26 marca 2014
