2020-12-24: Ewolucja: Tropiki charakteryzują się relatywnie niskimi wskaźnikami specjacji w przypadku ptaków z rzędu wróblowych
11 grudnia 2020 roku ukazała się praca opisująca prowadzone od 8 lat badania porównawcze nad genomem ptaków z rodziny wróblowych dowodzą, że szybsze tempo ewolucji zachodzi w miejscach, w których paradoksalnie występuje mniejsza bioróżnorodność. Artykuł podsumowujący te badania ukazał się 11 grudnia 2020 na łamach „Science”.
Międzynarodowy zespół biologów zbadał historię ewolucji i różnorodność gatunkową ptaków z rzędu wróblowych w tropikalnej części Ameryki, które stanowią ok. 30% ptaków na tym obszarze. Chociaż jest to strefa klimatyczna charakteryzująca się szczególnie dużą bioróżnorodnością (różnorodność biologiczna wzrasta od biegunów w kierunku równika), w przypadku tych ptaków zaobserwowano, że w strefie tropikalnej występują niższe wskaźniki specjacji niż na obszarach o surowszym środowisku z małą różnorodnością biologiczną (do których zalicza się pustynie i środowiska górskie). Badania dotyczyły zróżnicowania w obrębie radiacji wróblowych: tyrankowców oraz także śpiewających. Objęły one zebrane w ciągu 40 lat dane filogenetyczne ponad dwóch tysięcy osobników reprezentujących ok. 1300 gatunków. Materiał biologiczny analizowany był przez naukowców w 21 muzeach na całym świecie, które przechowywały eksponaty pozyskane w trakcie badań terenowych. Odkryto, że nowe gatunki tworzą się przede wszystkim w środowiskach mających ekstremalne warunki, ale stopniowo przybywa ich następnie w tropikach, gdzie tworzą punkty różnorodności (biodiversity hotspots).
Na obszarach, gdzie gatunków jest mało, szybciej tworzą się nowe gatunki i odwrotnie, duża różnorodność nie sprzyja powstawaniu nowych gatunków. Z kolei duża różnorodność połączona z małym tempem ewolucji ma swoje reperkusje dla ochrony środowiska. Oznacza, że trudno byłoby przywrócić dużą bioróżnorodność w tropikach.
Species in the hotspots took a long time to accumulate, so we need to protect them because they will be hard to replace. | ||
— Michael Harvey, Cosmos |
Wyniki badań porównawczych, które rozpoczęto w roku 2012, opublikowano w artykule The evolution of tropical biodiversity hotspots w czasopiśmie „Science” 11 grudnia 2020. Jego głównym autorem jest Michael Harvey z University of Texas at El Paso. W badaniach brali udział przedstawiciele ośrodków naukowych z Kolumbii, Brazylii, Urugwaju i Wenezueli, znaczną część stanowiły kobiety. Zrealizowane zostały one dzięki wsparciu finansowemu amerykańskiej National Science Foundation, a także Brazilian Council for Scientific and Technological Development i São Paulo Research Foundation.
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Michael G. Harvey, Gustavo A. Bravo, Santiago Claramunt, Andrés M. Cuervo, Graham E. Derryberry, Jaqueline Battilana, Glenn F. Seeholzer, Jessica Shearer McKay, Brian C. O’Meara, Brant C. Faircloth, Scott V. Edwards, Jorge Pérez-Emán, Robert G. Moyle, Frederick H. Sheldon, Alexandre Aleixo, Brian Tilston Smith, R. Terry Chesser, Luís Fábio Silveira, Joel Cracraft, Robb T. Brumfield, Elizabeth P. Derryberry – The evolution of a tropical biodiversity hotspot – Science 11, Vol. 370, Issue 6522, pp. 1343-1348, DOI: 10.1126/science.aaz6970, 11 grudnia 2020
- Amanda Womac – Evolution of Tropical Biodiversity Hotspots – The University of Tennessee, Knoxville, 11 grudnia 2020
- Natalie Parletta – Tropical birds evolved slowly – Cosmos, 11 grudnia 2020
- 1300 species, 2400 genes, 21 museums, and 40 years: What it takes to address the tropical diversity paradox – Phys.org, 10 grudnia 2020