2011-01-25: Liban: Nażib Mikati kandydat Hezbollahu nowym premierem
|
Prezydent Libanu Michel Suleiman mianował 25 stycznia Nażiba Mikatiego na premiera tego kraju. Mikati jest kandydatem Hezbollahu.
W parlamencie głosowano nad wyłonieniem premiera, bowiem rząd dotychczasowego prezesa rady ministrów Saada Haririego rozpadł się 12 stycznia. Mikati zdobył 68 głosów, Hariri 60 głosów.
Nominacja premiera wywołała demonstracje wśród zwolenników dotychczasowego premiera Saada Haririego. Porażka Haririego wywołuje niezadowolenie wśród sunnitów, którzy obawiają się rządów kandydata szyickiej bojówki - Hezbollahu.
Setki demonstrantów koalicji 14 marca, wyszli na ulice Bejrutu, blokując drogi i paląc opony. Libańska armia strzelała w powietrze, by rozpędzić rozwścieczony tłum.
Saad Hariri, zaapelował do swoich zwolenników o zachowanie spokoju. Były premier, powiedział, że mimo jego porażki wygrała demokracja, którą należy szanować.
Tymczasem Nażib Mikati, powiedział, że zabiera się do formułowania rządu jedności. Desygnowany premier, mimo wsparcia Hezbollahu, jest postrzegany jako neutralny polityk, który ma dobre stosunki z Saadem Haririm, a także z prezydentem Syrii Baszarem Assadem.
Lider Hezbollahu Hassan Nasrallah w wystąpieniu do tłumów zaapelował, by umiarkowany obóz dotychczasowego premiera także wszedł do rządu. Jednakże Hariri przyznał, że nie będzie członkiem nowego rządu, gdyż sądzi, że będzie zdominowany przez Hezbollah.
Całą sprawą zaniepokojone są Stany Zjednoczone, gdyż uznają one Hezbollah jako organizację terrorystyczną. Hillary Clinton przyznała, że dojście Hezbollahu do władzy ma wpływ na stosunki obustronne krajów.
Hezbollah powstał w 1982 roku. W latach 90., Hezbollah przekształcił się w ruch społeczno-polityczny libańskich szyitów. Został także organizacją paramilitarną, coraz silniej ciążącą ku formie regularnej struktury militarnej. Dzięki przemiano, zbrojne skrzydło Hezbollahu było w stanie stawić czoła armii Izraela w wojnie z 2006 roku.
Mikati pełnił już funkcję premiera od kwietnia do lipca w 2005. Był też ministrem robót publicznych i transportu w trzech rządach między 1998 i 2004.
Obecny kryzys polityczny, najgorszy od maja 2008, kiedy to doszło niemal do wojny domowej, rozpoczął się 12 stycznia 2011 po opuszczeniu 30-osobowego libańskiego gabinetu jedności narodowej 11 ministrów związanych z opozycyjnym Hezbollahem.
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Rage follows Lebanon PM nomination – Al Jazeera, 25 stycznia 2011