2010-09-26: Indie gotowe do eksportowania własnych reaktorów
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Monazite_-_Rostadheia%2C_Iveland%2C_Norvegia_01.jpg/250px-Monazite_-_Rostadheia%2C_Iveland%2C_Norvegia_01.jpg)
Starania zagranicznych firm chcących sprzedaż Indiom energetyczne reaktory jądrowe nie przeszkadzają Indiom wprowadzić na rynek ich własne ciężkowodne reaktory ciśnieniowe PHWR.
Na 54. Generalnej Konferencji Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu przewodniczący Indyjskiej Komisji Energii Atomowej, Srikumar Banerjee, zakomunikował, że Nuclear Power Corporation of India Ltd (NPCIL) jest "gotowa do zaoferowania eksportu indyjskich reaktorów typu PHWR, o mocy elektrycznej 220 i 540 MW". Dodał, że indyjski przemysł postara się również zostać dostawcą stali reaktorowej, dużych elementów kutych, instrumentów pomiarowo-kontrolnych, oprogramowania i innych elementów elektrowni jądrowych.
Indie przez ponad 30 lat były wyłączone ze światowego rynku reaktorów jądrowych z uwagi na niepodpisanie układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. W tym czasie Indie rozwinęły własną technologię ciężkowodnych reaktorów ciśnieniowych. W 2008 roku 45 członków Nuclear Suppliers Group uznało Indie jako kraj nierozprzestrzeniający broni jądrowej i otworzyło temu krajowi możliwość międzynarodowego handlu technologiami reaktorowymi.
Długoterminowy program rozwoju energetyki jądrowej w Indiach składa się z trzech faz i ma umożliwić wykorzystanie bogatych złóż toru. Indie posiadają bowiem 67% światowych zasobów monacytu (około 650 000 ton ekonomicznie dostępnego), głównego źródła toru. Tor jest uważany przez wielu naukowców za paliwo jądrowe przyszłości, mające wiele plusów niż uran, a w dodatku pozwalające uzyskać około 200 razy więcej energii z tej samej ilości paliwa. Pierwszym etapem jest właśnie technologia PHWR, następnie własne reaktory powielające, na tzw. neutronach prędkich, a na końcu opracowanie własnych zaawansowanych reaktorów ciężkowodnych. Program został jednak niedawno wzbogacony o nabywanie reaktorów lekkowodnych i paliwa z zagranicy, aby móc szybciej korzystać z energii jądrowej. Koło Kudankulum powstają dwa bloki energetyczne z reaktorami produkcji rosyjskiej. W tym czasie budowane są cztery bloki z reaktorami PHWR własnej produkcji, o mocy elektrycznej 750 MW, koło Rawatbhata, w prowincji Rajastan i Kakrapar, w prowincji Gujarat.
Największa demokracja na świecie buduje również własne zakłady wzbogacania uranu, aby otrzymywać własne paliwo do reaktorów lekkowodnych. Powstaje również zintegrowany zakład recyklingowy, do utylizacji i przetwarzania zużytego paliwa jądrowego.
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- India ready to export reactors – World Nuclear News, 23 września 2010