2010-08-14: USA: ponad 7 mld. USD na komercyjne satelity wywiadowcze

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
sobota, 14 sierpnia 2010
Penrith Whitewater Course - przykład zdjęcia z satelity GeoEye-1

Rząd Stanów Zjednoczonych przyznał dwóm firmom szereg umów o łącznej wartości 7,3 mld. USD na budowę nowych satelitów wywiadowczych i koniecznej do ich obsługi infrastruktury. Satelity powstaną w partnerstwie publiczno-prywatnym - metodzie finansowania coraz częściej wykorzystywanej w dziedzinie wojskowości.

Zawiązanie umowy, o nazwie własnej EnhancedView, ogłosiła w piątek Narodowa Agencja Wywiadu Geoprzestrzennego (NGA). Przyznane umowy dotyczą realizacji usług wywiadowczych na następne 10 lat. Firma GeoEye Inc. otrzymała z tej puli 3,8 mld. USD, a DigitalGlobe Inc., 3,55 mld. USD. Środki te obejmują koszty budowy nowych satelitów, infrastruktury oraz prac badawczo-rozwojowych. Umowy składają się jednorocznych opcji, które rok rocznie będzie zatwierdzał Kongres. Dodatkowo, rząd USA przeznaczy 2,8 mld. USD na wykup zdjęć satelitarnych i przeznaczy kolejne fundusze na poprawę infrastruktury wywiadu satelitarnego i budowę satelitów tego typu.

GeoEye (dawniej OrbImage) i DigitalGlobe to prywatne firmy posiadają własne satelity do wykonywania wysokorozdzielczych satelitarnych zdjęć powierzchni Ziemi. Korzystają z nich zarówno klienci rządowi, instytucjonalni, jak i komercyjni.

Część budżetu przeznaczona dla GeoEye zawiera 337 mln. USD dotacji na rozwój projektu satelity GeoEye-2. Będzie on komercyjnym satelitą teledetekcyjnym o najwyżej na świecie rozdzielczości zdjęć - 33 cm. Obecnie rekord rozdzielczości zdjęć komercyjnych wynosi 41 cm i należy do satelity GeoEye-1. Jedna trzecia tej kwoty będzie dostępna dla firmy w 2012 roku, a reszta zostanie przekazana po starcie GeoEye-2. Koszt satelity szacowany jest na 750-800 mln. USD. Jego poprzednik, GeoEye-1, kosztował 502 mln. USD. Firma jak na razie zainwestowała w nowego sputnika około 145 mln. USD. Za konstrukcje odpowiada Lockheed Martin. Rakieta nośna nie jest jeszcze znana. Rzeczniczka GeoEye zastrzegła jednak, że firma nie jest zobowiązania do wybrania amerykańskiej rakiety (GeoEye wyniosła rakieta Delta II), mimo że misję współfinansuje wywiad. GeoEye planuje też satelitę kolejnej generacji. Prace nad nim mają się rozpocząć w 2013, a start miałby nastąpić w 2017 roku.

Konkurencyjna dla GeoEye spółka DigitalGlobe zapowiedziała natychmiastowe przystąpienie do prac nad satelitą WorldView-3, który miałby zostać wyniesiony w 2014 roku. Prezes i dyrektor wykonawczy spółki, Jill Smith, powiedziała, że satelita będzie względnie podobny do WorldView-2, i tym samym będzie czerpał z cennych doświadczeń zebranych podczas użytkowania dwóch poprzednich statków tego typu. Poprzednie dwa WorldView zostały wyprodukowane przez Ball Aerospace & Technologies Corp. i wystrzelone rakietami Delta II. Nie ogłoszono jednak, czy trzeci satelita powstanie i zostanie wyniesiony przez te same firmy, co poprzednio.

Nowy satelita jest ważny dla DigitalGlobe również ze względu na planowane zakończenie działania przez satelitę QuickBird, znajdującego się w jej flocie. Nowy WorldView powinien z naddatkiem wyrównać tę stratę. W 2015 DigitalGlobe liczy na 60% wzrost ilości wykonywanych zdjęć. Zgodnie z umową z NGA, firma planuje również we wrześniu 2011 roku obniżenie orbity satelity WorldView-2, aby otrzymać zdjęcia rozdzielczości 41 cm (wobec dotychczasowych 46 cm). Będą one dostępne tylko dla rządu USA. Prawo amerykańskie ogranicza rozdzielczość zdjęć dostępnych komercyjnie do 50 cm. NGA może we wrześniu 2013 roku poprosić o dalsze obniżenie wysokości satelity, do wysokości orbity zajmowanej przez WorldView-1.

Smith powiedziała również, że przez pierwsze 5 lat obowiązywania umowy EnhancedView, NGA będzie dysponowała 50% wydajności konstelacji satelitów DigitalGlobe. Po wyniesieniu WorldView-3 odsetek ten wzrośnie do 60%. Z 3,55 mld. USD przeznaczonych dla DigitalGlobe, 750 mln. USD będzie przeznaczone na produkty poboczne, ulepszenia w infrastrukturze i inne usługi. DigitalGlobe myśli również o planie zastąpienia WorldView-1, wyniesionego w 2007, pod koniec bieżącej dekady (2010-2019).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]