2007-12-30: Nowe bomby amerykańskiego lotnictwa
- 21 lis 2024: Paulina Matysiak złożyła interpelację ws. suwerenności cyfrowej Polski
- 20 lis 2024: Faks czy poufne konwersacje metodami na zatarcie śladów w Google'u
- 19 lis 2024: Dwie niedziele handlowe w grudniu 2024
- 18 lis 2024: Sieć Obywatelska Watchdog Polska komentuje Strategię Cyfryzacji Państwa do 2035 roku
- 18 lis 2024: Komentarze ekspertów oraz aktywistów do "Strategii Cyfryzacji Polski"
- 17 lis 2024: Sprzedaż środków antykoncepcyjnych gwałtownie wzrosła po zwycięstwie Donalda Trumpa w USA
- 16 lis 2024: Ktoś chce usunąć z Wikipedii wzmiankę o powiązaniu Jacka Sutryka z KO
- 16 lis 2024: Pierwsze spotkanie Trumpa z zagranicznym przywódcą
W ramach programu Massive Ordnance Penetrator trwają prace nad przystosowaniem bombowców strategicznych B-2 do przenoszenia dwóch bomb tego typu o wadze 15 ton i długości 6,4 m. Bomby te są w stanie wbić się w ziemię na głębokość do 60 metrów. Składają się głównie z metalu, tylko 18% masy bomby to materiał wybuchowy. Do naprowadzania na cel wykorzystywane są GPS oraz system bezwładnościowy.
Ostatnią "superbombą" wprowadzoną na uzbrojenie amerykańskiego lotnictwa była 9-tonowa Massive Ordnance Air Blast (MOAB), ale nie została jak dotąd użyta bojowo. Do zrzutu wykorzystywane są należące do Dowództwa Operacji Specjalnych (ang. Special Operations Command) samoloty MC-130E (modyfikacja samolotu Lockheed C-130 Hercules). Chmura dymu w kształcie grzyba, która powstaje po eksplozji bomby, wznosi się na wysokość do 3 km i można ją zobacyzć z odległości ponad 40 kilometrów.
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Penetration – Serwis Strategy Page, 30 grudnia 2007