2007-11-22: Prof. Bartoszewski wchodzi do rządu

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
czwartek, 22 listopada 2007
Władysław Bartoszewski

Szef gabinetu politycznego premiera, Sławomir Nowak poinformował, że Władysław Bartoszewski został powołany na sekretarza stanu w Kancelarii Premiera. „Prof. Bartoszewski będzie specjalnym pełnomocnikiem premiera ds. trudnych i ważnych w polityce zagranicznej. Jest do tego predysponowany” – oznajmił Nowak.

"Zdaję sobie sprawę, że w jakimś sensie ta nominacja nie ma charakteru urzędowego, jest to nominacja symboliczna. Chcieliśmy uhonorować autentycznego patrona nowych, dobrych dla Polski zdarzeń, które przygotowujemy" - powiedział Donald Tusk.

"Nie jestem po to, aby wtrącać się do polityki zagranicznej, ale żeby pomóc, gdy będzie to potrzebne" - stwierdził Bartoszewski.

Władysław Bartoszewski osobiście miał wpływ na to jakie dokładnie stanowisko obejmie. Zdecydował się na wzmacnianie rządowej polityki zagranicznej na odcinku relacji z Niemcami i Izraelem.

Profesor Władysław Bartoszewski od początku ostatniej kampanii wyborczej zaangażował się w jej rozstrzygnięcie, opowiadając się po stronie Platformy Obywatelskiej.

Choć nowy minister to były dwukrotny minister spraw zagranicznych, dyplomata, honorowy obywatel Państwa Izrael, wykładowca wielu uczelni polskich i niemieckich, przyjaciel Helmuta Kohla, Richarda von Weizsaeckera czy Szewacha Weissa, bohater II wojny światowej, kawaler Orderu Orła Białego, etc., to jego udział w nowym rządzie jest komentowany przez opozycję jako „kwiatek do kożucha”.

Związany z PiS Krzysztof Wyszkowski, były działacz opozycyjny w PRL ocenił, że prof. Bartoszewski „politycznie nie istnieje”, a także „myli prowadzenie skutecznej polityki z osobistym autorytetem”. Jednak Platforma dostrzega przydatność i umiejętności Bartoszewskiego uznając go za swoją „tajną broń”. „To nasza wunderwaffe, osoba, która ma niesamowity potencjał i siłę rażenia. (...) Jest przeznaczony do mission-imposible w kontaktach zagranicznych” – stwierdza Jacek Saryusz-Wolski, europoseł PO, były wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego.

Źródła[edytuj | edytuj kod]