2007-10-14: Prezydent na Podlasiu

niedziela, 14 października 2007

13 października 2007 r. Lech Kaczyński odwiedził województwo podlaskie. Przed południem Prezydent RP w Czyżewie odebrał tytuł honorowego obywatela tej gminy. Następnie udał się do Szepietowa, gdzie wziął udział w uroczystym otwarciu XIV Targów „Jesień w sadzie i ogrodzie” oraz II Forum Rolniczego Województwa Podlaskiego.

Po południu Prezydent Lech Kaczyński odwiedził gospodarstwo we wsi Wnory Wiechy. Złożył też wizytę w Zambrowie, gdzie uczestniczył w uroczystości podpisania aktu erekcyjnego oraz wmurowania kamienia węgielnego pod budowę hali sportowej przy Zespole Szkół Ogólnokształcących. Spotkał się tam również z przedstawicielami społeczności szkolnej ZSO.

Prezydent Lech Kaczyński był następnie gościem uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej w Zespole Szkół Mechanicznych i Ogólnokształcących nr 5 w Łomży. Odwiedził też Wyższe Seminarium Duchowne im. Jana Pawła II, gdzie złożył kwiaty pod pomnikiem Papieża Jana Pawła II oraz wręczył ordery i odznaczenia państwowe.

Odznaczeni zostali

Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Mieczysław Dziemieszkiewicz (pośmiertnie)

Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski

Bp Tadeusz Zawistowski

Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

Anna Kowalewska

Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

Mieczysław Chmielewski
Józef Dąbrowski
Antoni Korwek
Zygmunt Muzyk
Bolesław Popkowski
Henryk Samul
Teofil Lipka (pośmiertnie)

Mieczysław Dziemieszkiewicz, podczas okupacji uczęszczał na tajne nauczanie. Należał do Narodowych Sił Zbrojnych. Na wiosnę 1945 r. został wcielony do Ludowego Wojska Polskiego skąd zbiegł i wstąpił do oddziału NZW ppor. Mariana Kraśniewskiego. Brał udział w wielu akcjach przeciwko UB i MO. Po rozwiązaniu oddziału pozostał w lesie z grupą podkomendnych. W 1947 r. został komendantem Powiatu „Ciężki – Wisła” obejmującego powiat ciechanowski oraz część płońskiego i mławskiego, a następnie podporządkował się nowemu komendantowi Witoldowi Boruckiemu. Poległ w kwietniu 1951 r. w walce z grupą operacyjną UB i KBW pod Szyszkami w pow. Pułtusk.

Bp Tadeusz Zawistowski, wyświęcony na kapłana został w 1959 r., a w 1973 r. mianowany Biskupem Pomocniczym Łomżyńskim. Pochodzi z rodziny o silnych tradycjach patriotycznych. Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie został rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Pełnił też funkcje wikariusza generalnego, moderatora kurii diecezjalnej, tymczasowego administratora diecezji w latach 1982 – 1983, oraz dziekana kapituły katedralnej. W swojej diecezji sprawuje szczególną opiekę duszpasterską nad kombatantami, a także przewodniczy okolicznościowym uroczystościom patriotycznym, poświęca i odsłania w kościołach tablice upamiętniające miejsca męczeństwa Polaków.

Anna Kowalewska, pseud. „Stokrotka”. Była żołnierzem I i II Konspiracji w szeregach Narodowych Sił Zbrojnych. Przysięgę organizacyjną złożyła w październiku 1942 r. Była sanitariuszką i łączniczką. W 1951 r. została aresztowana przez funkcjonariuszy UB w Łomży. Podczas przesłuchania nikogo nie wydała i została zwolniona. Od 1993 r. należy do stowarzyszenia Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, a od 2000 r. jest sekretarzem Zarządu Okręgu NSZ Łomża.

Mieczysław Chmielewski, podczas okupacji niemieckiej oraz po wojnie brał udział w walce o niepodległość Rzeczypospolitej walcząc w szeregach Narodowych Sił Zbrojnych. Do NSZ należały również jego dwie siostry bliźniaczki. Przysięgę organizacyjną złożył w kwietniu 1944 r. Pełnił funkcję łącznika. Odbywał szkolenia wojskowe oraz roznosił prasę podziemną. W konspiracji pozostał do ujawnienia się w 1947 r.

Józef Dąbrowski, pseud. „Prędki”. Do NSZ wstąpił w lipcu 1943 r. Przenosił dokumenty, meldunki i rozkazy oraz przeprowadzał przez granicę członków NSZ. W organizacji służył do 1947 r. Był zaocznie sądzony przez WSR w Białymstoku gdzie zapadł na niego wyrok śmierci. Jego rodzina została wysiedlona z powiatu grajewskiego. Ujawnił się po amnestii w marcu 1947 r. Był prześladowany przez UB aż do 1956 r.

Antoni Korwek, żołnierz ZWZ – AK w latach 1941 – 1945. Brał udział w walkach partyzanckich na Nowogródczyźnie. Po wojnie prześladowany był przez UB. Podczas pobytu w areszcie w Kolnie był torturowany. Od 1994 r. należy do Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kraju. Organizuje pomoc finansową i rzeczową dla członków Stowarzyszenia, opiekuje się grobami poległych i pomordowanych żołnierzy konspiracji.

Zygmunt Muzyk, pseud. „Kanarek”. W styczniu 1943 r. został przyjęty do Narodowych Sił Zbrojnych. W partyzantce służył do sierpnia 1945 r. kiedy otrzymał polecenie wstąpienia do MO w Łomży. Przedzielony został do posterunku w Śniadowie. Pracował tam do września 1945 r., kiedy to otrzymał rozkaz powrotu do lasu. Ujawnił się w kwietniu 1947 r. W 1949 r. został aresztowany przez UB. Skazany został na 5 lat więzienia. Zwolniono go w lutym 1952 r

Bolesław Popkowski, we wrześniu 1939 r. podczas ucieczki przed Niemcami dostał się pod Grodnem do niewoli sowieckiej. Po zwolnieniu wrócił do domu i w styczniu 1943 r. wstąpił do NSZ. Przenosił prasę podziemną oraz broń. Ujawnił się w kwietniu 1947 r. Podjął pracę nauczyciela w Kolnie, lecz po interwencji UB zwolniono go po kilku dniach. Był wielokrotnie nachodzony przez UB i SB również po 1956 r.

Ks. Henryk Samul, podczas pierwszej okupacji sowieckiej w jego domu ukrywał się podchorąży Wacław Grajka, późniejszy dowódca Placówki NSZ w Janowie. Od 1941 r. prowadził tajne nauczanie dzieci w Kolnie i Janowie. Od października 1942 r. służył w szeregach NSZ. Był łącznikiem, równocześnie wciąż prowadząc tajne nauczanie. W kwietniu 1944 r. został skierowany na kurs młodszych dowódców w Puszczy Kurpiowskiej. W marcu 1945 r. otrzymał polecenie ujawnienia się i dokończenia nauki w Gimnazjum OO. Kapucynów. Po małej maturze w 1947 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie.

Teofil Lipka, pseud. „Brzoza”. Żołnierz I i II Konspiracji w szeregach ZWZ oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Przysięgę konspiracyjną złożył w styczniu 1940 r. W kwietniu tego samego roku został wraz z rodziną deportowany przez władze sowieckie na Syberię. Z zesłania wrócił w 1946 r. Nawiązał kontakt z podziemiem niepodległościowym i został zaprzysiężony w NZW. Najczęściej pełnił funkcje zwiadowcze. W grudniu 1949 r. jego gospodarstwo zostało otoczone przez oddziały UB i KBW. Teofil Lipka został aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. Objęty amnestią, wyszedł na wolność w marcu 1953 r.

Źródła

Archiwum Kancelarii Prezydenta RP – Prezydent na Podlasiu – Prezydent.pl, 13 października 2007

Wiadomość z serwisu regionalnego województwa podlaskiego
Wikinews	Ta wiadomość dotyczy bieżących wydarzeń w województwie podlaskim. Zobacz także aktualne wydarzenia z Białegostoku, Suwałk i Łomży	Podlaskie