2007-05-20: Niemcy: kompromis w sprawie podwyżek płac w budownictwie

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
niedziela, 20 maja 2007

Budownictwo to trzecia wielka branża w Niemczech, dla której w tym roku udało się zawrzeć porozumienie w sprawie podwyżek płac, po przemyśle chemicznym i elektrometalowym. Kompromis doszedł do skutku 19 maja po 21 godzinach negocjacji, dzięki inicjatywie niezależnego rozjemcy - byłego ministra gospodarki Wolfganga Clementa.

Nowy układ zbiorowy będzie obowiązywał 2 lata i w tym czasie dojdzie do podwyżki płac 700 tys. pracowników w trzech etapach. Od 1 czerwca wejdzie w życie 3,1-procentowa podwyżka na stałe oraz obowiązujący 10 miesięcy dodatek 0,4 proc. Następnie płace wzrosną 1 kwietnia 2008 o 1,5 proc., a 1 września 2008 o dalsze 1,6 proc. Od kwietnia 2008 do marca 2009 pracodawcy będą płacić ponadto 0,5-procentowy dodatek. Dla przedsiębiorstw na zachodzie kraju, które znajdą się w kłopotach finansowych przewidziano możliwość obniżenia wynagrodzeń mocą zakładowego układu zbiorowego o maks. 8 proc.

Porozumienie w sprawie podwyżek w budownictwie zostało zawarte już pod koniec marca, jednak nie zatwierdziły go regionalne zrzeszenia przedsiębiorców i dlatego zwrócono się do rozjemcy. Przyjęto m.in. jego propozycję wydłużenia okresu obowiązywania układu z 12 do 24 miesięcy. Dla przedsiębiorstw położonych w zachodnich Niemczech strony uzgodniły poza tym wzrost branżowej płacy minimalnej, dla robotników niewykwalifikowanych z 10,30 do 10,70 euro, zaś dla wykwalifikowanych - z 12,40 do 12,85 euro za godzinę. W sprawie wzrostu wynagrodzeń minimalnych na wschodzie ma być zawarte odrębne porozumienie.

Do wejścia w życie nowego układu wymagane jest jeszcze zatwierdzenie kompromisu do 4 czerwca przez regionalne organizacje pracodawców z jednej strony i związek zawodowy IG BAU z drugiej. Główny negocjator pracodawców i wiceprezydent centralnego zrzeszenia budownictwa Thomas Bauer powiedział, że jest pewien, że aktualny kompromis zostanie zaakceptowany, gdyż w negocjacjach wzięły udział także organizacje pracodawców, które odrzuciły porozumienia z marca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]