Przejdź do zawartości

2006-09-12: W Berlinie powstała Niemiecka Partia Piracka

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
wtorek, 12 września 2006
Wybrany zarząd Partii Pirackiej
Niklas Grönhagen, członek partii, w rozmowie z Wikinews: "Niemiecki okręt piracki zmierza na głębokie wody"
Logo partii

W ostatnią niedzielę powstała w Niemczech nowa partia - "Niemiecka Partia Piracka" ("Piratenpartei Deutschland"). Nowe ugrupowanie dąży do wzmocnienia ochrony danych oraz osłabienia ochrony własności intelektualnej.

W niedzielę o godzinie 10 ponad 50 osób, wśród których były tylko cztery kobiety, zebrało się w klubie hakerskim c-base w dzielnicy Berlin-Mitte, aby utworzyć nową partię. Tam, dużą większością głosów i z jedynie paroma zmianami, został przyjęty wcześniej przygotowany program partii; wybrano też zarząd. Na stanowisko przewodniczącego został wybrany Christof Leng, pracownik naukowy Uniwersytetu Technicznego w Darmstadt, który zajmuje się badaniem komunikacji Peer-to-Peer.

Christof Leng, przewodniczący partii

Partia popiera legalizację wolnej wymiany plików. Twierdzi, że dzisiaj artyści dużą część swoich dochodów uzyskują już nie dzięki sprzedaży nośników, lecz poprzez występy i artykuły fanowskie. Giełdy wymiany plików mogłyby - zdaniem Jana Huwalda, politycznego przewodniczącego partii - stanowić dla ich utworów pozytywny impuls reklamowy.

Ponadto partia chce ograniczenia możliwości patentowania, szczególnie w dziedzinie rozwoju oprogramowania i badań genowych, oraz osłabienia monopoli. Nie chce być natomiast kwalifikowana jako należąca do konkretnego skrzydła sceny politycznej, lewego lub prawego. Dlatego też Stefan Lamprecht, jako kandydat na urząd sekretarza generalnego, ostrzegał przed tendencjami do tworzenia partii „liberalno-obywatelskiej“. Z kolei jego kontrkandydat Ingo Ponickau zaprezentował pogląd, że partia piracka jest „partią obywatelską“, ponieważ zwraca się ku problemowi praw obywateli. Lamprecht został ostatecznie wybrany na sekretarza generalnego tylko niewielką różnicą głosów.

Niektórzy członkowie partii wypowiedzieli się w obecności reportera Wikinews przeciwko rozszerzaniu programu. "Popieram uchwalony program w całości, jestem jednak przeciwny jego rozszerzaniu na politykę oświatową lub inne tematy", oświadczył przykładowo Niklas Grönhagen, członek partii, który współuczestniczył we wcześniejszych dyskusjach dotyczących programu i statutu. Podziela także "pozycję i opinie“ szefa partii Lenga. Jako osobisty motyw członkostwa w partii Grönhagen podał równoległy negatywny rozwój w dziedzinach ochrony danych i prawa autorskiego: "Długo zbierałem w Internecie informacje, teraz nadszedł czas politycznej aktywności."

Christof Leng powiedział Wikinews: "Nie kieruje mną żądza władzy. Nie chcę być kanclerzem Niemiec." Przewodniczący widzi w partii uzupełnienie dla organizacji pozarządowych. Według niego partia ma się skoncentrować na „podstawowych kwestiach społeczeństwa wiedzy“. Jak twierdzi "heise online", partia zamierza wystartować w roku 2009 w wyborach do Bundestagu i do Parlamentu Europejskiego.

Nazwa partii pirackiej wywodzi się od powstałej w Szwecji "Piratpartiet". Lobbyści przemysłu medialnego utworzyli tam "biuro antypirackie", na co ich przeciwnicy zareagowali stworzeniem biura pirackiego. Następnie powstała szwedzka partia piratów będąca pierwszym z wielu zrzeszeń pirackich tworzonych potem na całym świecie, m.in. w Belgii, Francji, we Włoszech, w Austrii i USA. Nazwa jest zatem wyrazem walki z kampanią przemysłu medialnego skierowaną przeciwko nielegalnemu kopiowaniu własności intelektualnej. Dziś partia piratów w Szwecji liczy już 8.850 członków.

Materiały dodatkowe

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Źródła

[edytuj | edytuj kod]