2006-10-26: Afera w Volkswagenie: Hartz wypłacał Volkertowi wysokie premie: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Po tych zeznaniach Hartz musi liczyć się z tym, że prokuratura postawi go w stan oskarżenia przed sądem pod zarzutem nieuzasadnionego uprzywilejowania członka rady zakładowej. W tej sytuacji groziłaby mu kara więzienia do 1 roku lub kara pieniężna. Kwestią otwartą pozostaje na razie, czy dodatkowo zostanie mu przed sądem postawiony surowszy zarzut defraudacji majątku przedsiębiorstwa. |
Po tych zeznaniach Hartz musi liczyć się z tym, że prokuratura postawi go w stan oskarżenia przed sądem pod zarzutem nieuzasadnionego uprzywilejowania członka rady zakładowej. W tej sytuacji groziłaby mu kara więzienia do 1 roku lub kara pieniężna. Kwestią otwartą pozostaje na razie, czy dodatkowo zostanie mu przed sądem postawiony surowszy zarzut defraudacji majątku przedsiębiorstwa. |
||
Przesłuchanie Hartza odbyło się w ramach śledztwa prowadzonego od ponad roku przeciwko niemu, Volkertowi i 11 innym menedżerom Volkswagena w związku z aferami korupcyjno-obyczajowymi ujawnionymi w lecie 2005 roku. Zaczęło się od wykrycia sieci firm w Indiach, Angoli, Portugalii, Czechach, na Gibraltarze, w Luksemburgu i Szwajcarii, które organizowali: dyrektor personalny należącej do koncernu Volkswagena [[w:Škoda Auto|Škody]] [[w:Helmuth Schuster|Helmuth Schuster]], wysoki menedżer działu personalnego [[w:Klaus-Joachim Gebauer| |
Przesłuchanie Hartza odbyło się w ramach śledztwa prowadzonego od ponad roku przeciwko niemu, Volkertowi i 11 innym menedżerom Volkswagena w związku z aferami korupcyjno-obyczajowymi ujawnionymi w lecie 2005 roku. Zaczęło się od wykrycia sieci firm w Indiach, Angoli, Portugalii, Czechach, na Gibraltarze, w Luksemburgu i Szwajcarii, które organizowali: dyrektor personalny należącej do koncernu Volkswagena [[w:Škoda Auto|Škody]] [[w:Helmuth Schuster|Helmuth Schuster]], wysoki menedżer działu personalnego [[w:Klaus-Joachim Gebauer|Klaus-Joachim Gebauer]], Volkert i inni, za pośrednictwem podstawionych biznesmenów. Firmy te za pomocą łapówek zdobywały zamówienia u Volkswagena i jego dostawców. Nieco później na jaw wyszła sprawa luksusowych podróży członków rady zakładowej Volkswagena do egzotycznych krajów, m.in. Brazylii i Indii oraz ich częstych wizyt w domach publicznych, a także sprawa „sponsorowania” kochanki Volkerta. Pieniądze na te przyjemności pochodziły z kasy koncernu. Według tezy prezentowanej przez prokuraturę członkowie władz Volkswagena, w tym Hartz, kupowali w ten sposób poparcie przedstawicieli pracowników dla swoich decyzji. |
||
[[Kategoria:Gospodarka]] |
[[Kategoria:Gospodarka]] |
Wersja z 15:52, 26 paź 2006
Były członek zarządu ds. personalnych Volkswagena oraz główny autor kontrowersyjnych reform niemieckiego rynku pracy Peter Hartz przyznał się przed prokuraturą w Brunszwiku do potajemnego wypłacania byłemu przewodniczącemu rady zakładowej koncernu Klausowi Volkertowi specjalnych premii. Po przeliczeniu na euro wychodzi, że w latach 1995-2005 Volkert otrzymał w ten sposób ok. 2 mln euro, tj. przeciętnie 200 tys. euro w ciągu roku obok oficjalnej pensji, która – po dodaniu oficjalnych premii – oscylowała w granicach 280-310 tys. euro rocznie.
Hartz podkreślił, że wypłat dokonywał wyłącznie w ramach własnej odpowiedzialności i nikt poza nim i Volkertem o nich nie wiedział, za wyjątkiem jednego pracownika, który wykonywał przelewy.
Po tych zeznaniach Hartz musi liczyć się z tym, że prokuratura postawi go w stan oskarżenia przed sądem pod zarzutem nieuzasadnionego uprzywilejowania członka rady zakładowej. W tej sytuacji groziłaby mu kara więzienia do 1 roku lub kara pieniężna. Kwestią otwartą pozostaje na razie, czy dodatkowo zostanie mu przed sądem postawiony surowszy zarzut defraudacji majątku przedsiębiorstwa.
Przesłuchanie Hartza odbyło się w ramach śledztwa prowadzonego od ponad roku przeciwko niemu, Volkertowi i 11 innym menedżerom Volkswagena w związku z aferami korupcyjno-obyczajowymi ujawnionymi w lecie 2005 roku. Zaczęło się od wykrycia sieci firm w Indiach, Angoli, Portugalii, Czechach, na Gibraltarze, w Luksemburgu i Szwajcarii, które organizowali: dyrektor personalny należącej do koncernu Volkswagena Škody Helmuth Schuster, wysoki menedżer działu personalnego Klaus-Joachim Gebauer, Volkert i inni, za pośrednictwem podstawionych biznesmenów. Firmy te za pomocą łapówek zdobywały zamówienia u Volkswagena i jego dostawców. Nieco później na jaw wyszła sprawa luksusowych podróży członków rady zakładowej Volkswagena do egzotycznych krajów, m.in. Brazylii i Indii oraz ich częstych wizyt w domach publicznych, a także sprawa „sponsorowania” kochanki Volkerta. Pieniądze na te przyjemności pochodziły z kasy koncernu. Według tezy prezentowanej przez prokuraturę członkowie władz Volkswagena, w tym Hartz, kupowali w ten sposób poparcie przedstawicieli pracowników dla swoich decyzji.
Źródła
- Hartz wusste frühzeitig von Spesenbetrug – Spiegel Online, 21 października 2006
- Zwei Millionen für Ex-Betriebsrat Volkert – Manager Magazin, 15 października 2006
- Üppiger Bonus für Ex-Betriebsratschef – Focus, 14 października 2006
- Magazin: Hartz veranlasste Zahlungen an Betriebsrat eigenmächtig – Reuters, 14 października 2006
- itz, – "Viel Geld geflossen" – Spiegel Online, 13 października 2006
- Kreise: Hartz gewährte Ex-VW-Betriebsratschef eine Million Euro – Reuters, 13 października 2006
- Ex-VW-Personalchef Hartz räumt "Sonderbonus" an Betriebsrat ein – Reuters, 9 października 2006
- Anna Bugajska – Skandal w Volkswagenie: dymisja dyrektora personalnego – gazeta.pl, 13 lipca 2005
- Piotr Cywiński – Gang z Volkswagena – Przekrój