2018-03-30: Dzięki zastosowaniu statystyki bayesowskiej określono wiek języków drawidyjskich na 4500 lat: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
Usunięta treść Dodana treść
Derbeth (dyskusja | edycje)
m lit.
Cybularny (dyskusja | edycje)
m int., sprzątanie kodu
Linia 6: Linia 6:
Analiza filogenetyczna języków drawidyjskich z użyciem [[w:wnioskowanie bayesowskie|wnioskowania bayesowskiego]] pozwoliła na dokładniejsze określenie rozprzestrzeniania się języków drawidyjskich na [[w:subkontynent indyjski|subkontynencie indyjskim]]. Dzięki badaniom zauważono, że prawdopodobnie były one wcześniej używane znacznie częściej w zachodniej części subkontynentu, przed pojawieniem się tam ludów [[w:indoariowie|indoaryjskich]]. Badania polegały na zbieraniu danych leksykalnych od osób posługujących się różnymi z językami i dialektami drawidyjskimi. Do dalszej analizy wykorzystano zapisy nagrań, które następnie przepisywano na [[w:międzynarodowy alfabet fonetyczny|międzynarodowy alfabet fonetyczny]]. Wcześniejsze badania lingwistyczne opierały się głównie na analizie treści słowników, które mogły być niepełne i zawierać luki lub wieloznaczności dla konkretnych pojęć.
Analiza filogenetyczna języków drawidyjskich z użyciem [[w:wnioskowanie bayesowskie|wnioskowania bayesowskiego]] pozwoliła na dokładniejsze określenie rozprzestrzeniania się języków drawidyjskich na [[w:subkontynent indyjski|subkontynencie indyjskim]]. Dzięki badaniom zauważono, że prawdopodobnie były one wcześniej używane znacznie częściej w zachodniej części subkontynentu, przed pojawieniem się tam ludów [[w:indoariowie|indoaryjskich]]. Badania polegały na zbieraniu danych leksykalnych od osób posługujących się różnymi z językami i dialektami drawidyjskimi. Do dalszej analizy wykorzystano zapisy nagrań, które następnie przepisywano na [[w:międzynarodowy alfabet fonetyczny|międzynarodowy alfabet fonetyczny]]. Wcześniejsze badania lingwistyczne opierały się głównie na analizie treści słowników, które mogły być niepełne i zawierać luki lub wieloznaczności dla konkretnych pojęć.


Przygotowując dane, a następnie określając kształt drzewa filogenetycznego, korzystano z takich narzędzi jak oparte na [[w:Python|Pythonie]] oprogramowanie LingPy; BEAST 2 dla bayesowskich analiz filogenetycznych; Tracer oraz TreeAnnotator. W rezultacie uzyskano inne zależności w pokrewieństwie między czterema wcześniej wyróżnianymi [[w:grupa językowa|grupami]] tych języków, tzn. północną, środkową, południową I i południową II. Biorąc pod uwagę wiek, wcześniej szacowano, że wspólny język "prodrawidyjski" mógł istnieć od 3000 do 6400 lat temu. Dzięki badaniom określono średnią wieku dla wspólnego pnia na 4650, a medianę na 4433 lat.
Przygotowując dane, a następnie określając kształt drzewa filogenetycznego, korzystano z takich narzędzi jak oparte na [[w:Python|Pythonie]] oprogramowanie LingPy; BEAST 2 dla bayesowskich analiz filogenetycznych; Tracer oraz TreeAnnotator. W rezultacie uzyskano inne zależności w pokrewieństwie między czterema wcześniej wyróżnianymi [[w:grupa językowa|grupami]] tych języków, tzn. północną, środkową, południową I i południową II. Biorąc pod uwagę wiek, wcześniej szacowano, że wspólny język „prodrawidyjski" mógł istnieć od 3000 do 6400 lat temu. Dzięki badaniom określono średnią wieku dla wspólnego pnia na 4650, a medianę na 4433 lat.


Wyniki badań zamieszczono w Royal Society Open Science. Jak stwierdził Simon Greenhill z Instytutu Maxa Plancka ''Mamy okazję, by zbadać interakcje pomiędzy tymi ludźmi [użytkownikami języków drawidyjskich] oraz innymi ludami, takimi jak Indoeuropejczycy czy Austroazjaci. Relacje pomiędzy nimi należały do jednych z najważniejszych w ludzkiej prehistorii''. Określono też potrzebę dalszych badań dla dokładniejszego określenia geograficznego rozprzestrzeniania się tych języków.
Wyniki badań zamieszczono w Royal Society Open Science. Jak stwierdził Simon Greenhill z Instytutu Maxa Plancka ''Mamy okazję, by zbadać interakcje pomiędzy tymi ludźmi [użytkownikami języków drawidyjskich] oraz innymi ludami, takimi jak Indoeuropejczycy czy Austroazjaci. Relacje pomiędzy nimi należały do jednych z najważniejszych w ludzkiej prehistorii''. Określono też potrzebę dalszych badań dla dokładniejszego określenia geograficznego rozprzestrzeniania się tych języków.
Linia 56: Linia 56:
[[Kategoria:Indie]]
[[Kategoria:Indie]]
[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Świat]]
[[Kategoria:Nauka]]
[[Kategoria:Nauka]]
[[Kategoria:Świat]]

Wersja z 13:49, 1 kwi 2018

piątek, 30 marca 2018

Tworząc drzewo filogenetyczne języków drawidyjskich, badacze z Instytutu Maxa Plancka określili wiek języków drawidyjskich na ok. 4500 lat, co potwierdza wcześniejsze szacowania wynikające z badań lingwistycznych i archeologicznych.

Analiza filogenetyczna języków drawidyjskich z użyciem wnioskowania bayesowskiego pozwoliła na dokładniejsze określenie rozprzestrzeniania się języków drawidyjskich na subkontynencie indyjskim. Dzięki badaniom zauważono, że prawdopodobnie były one wcześniej używane znacznie częściej w zachodniej części subkontynentu, przed pojawieniem się tam ludów indoaryjskich. Badania polegały na zbieraniu danych leksykalnych od osób posługujących się różnymi z językami i dialektami drawidyjskimi. Do dalszej analizy wykorzystano zapisy nagrań, które następnie przepisywano na międzynarodowy alfabet fonetyczny. Wcześniejsze badania lingwistyczne opierały się głównie na analizie treści słowników, które mogły być niepełne i zawierać luki lub wieloznaczności dla konkretnych pojęć.

Przygotowując dane, a następnie określając kształt drzewa filogenetycznego, korzystano z takich narzędzi jak oparte na Pythonie oprogramowanie LingPy; BEAST 2 dla bayesowskich analiz filogenetycznych; Tracer oraz TreeAnnotator. W rezultacie uzyskano inne zależności w pokrewieństwie między czterema wcześniej wyróżnianymi grupami tych języków, tzn. północną, środkową, południową I i południową II. Biorąc pod uwagę wiek, wcześniej szacowano, że wspólny język „prodrawidyjski" mógł istnieć od 3000 do 6400 lat temu. Dzięki badaniom określono średnią wieku dla wspólnego pnia na 4650, a medianę na 4433 lat.

Wyniki badań zamieszczono w Royal Society Open Science. Jak stwierdził Simon Greenhill z Instytutu Maxa Plancka Mamy okazję, by zbadać interakcje pomiędzy tymi ludźmi [użytkownikami języków drawidyjskich] oraz innymi ludami, takimi jak Indoeuropejczycy czy Austroazjaci. Relacje pomiędzy nimi należały do jednych z najważniejszych w ludzkiej prehistorii. Określono też potrzebę dalszych badań dla dokładniejszego określenia geograficznego rozprzestrzeniania się tych języków.

Źródła