2009-09-24: Pierwsze wydanie magazynu z wideoreklamą: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
Usunięta treść Dodana treść
Beau.bot (dyskusja | edycje)
m aktualizacja kategorii oraz wywołania szablonu data
DerbethBot (dyskusja | edycje)
m Zmiana kategorii z Technologia na Technika
 
Linia 31: Linia 31:
[[Kategoria:Nauka]]
[[Kategoria:Nauka]]
[[Kategoria:Świat]]
[[Kategoria:Świat]]
[[Kategoria:Technologia]]
[[Kategoria:Technika]]
[[Kategoria:USA]]
[[Kategoria:USA]]

Aktualna wersja na dzień 07:49, 3 wrz 2014

czwartek, 24 września 2009
Media

Kultura i rozrywkaCiekawostkiFilm
Gry komputeroweTelewizjaMuzyka

18 września 2009 do amerykańskich kiosków trafiło pierwsze w historii wydanie kolorowego magazynu z wideoreklamą.

W tygodniku rozrywkowym „Entertainment Weekly” zamieszczono tekturową wkładkę zawierającą wyświetlacz LCD. Elektroniczny ekran wyświetla reklamy popularnego napoju gazowanego Pepsi oraz zwiastuny programów telewizyjnych amerykańskiej stacji CBS. Pamięć urządzenia może pomieścić filmy o łącznej długości ok. 40 minut.

W wydaniu "Entertainment Weekly" znalazł się wyświetlacz LCD o rozdzielczości 320x240 pikseli wraz z akumulatorem wystarczającym na 50-60 godzin odtwarzania. Może on zostać naładowany ponownie za pomocą portu mini-USB. Jest to pierwszy przypadek zamieszczenia odtwarzacza wideo w magazynie drukowanym.

Poruszające się reklamy napojów Pepsi oraz clipy zachwalające nowe programy telewizji CBS pojawią się na cienkim ekranie wielkości wyświetlacza w telefonie komórkowym. Reklamy są zaprogramowane w taki sposób, by odtwarzanie rozpoczęło się, gdy czytelnik dotrze do strony, na której zostały umieszczone - mechanizm aktywacji przypomina rozwiązanie znane z grających kartek z życzeniami.

Jesteśmy świadkami pojawienia się pierwszej reklamy wideo w papierowym wydaniu gazety. Jednak palma pierwszeństwa należy się amerykańskiemu miesięcznikowi „Esquire”, bowiem dla upamiętnienia 75. urodzin tego pisma, wydanie październikowe z zeszłego roku zawiera okładkę z wyświetlaczem wykonanym w technologii e-ink (elektroniczny atrament). Być może tak właśnie wyglądać będzie przyszłość – nie tylko prasy, ale również i książki. Koszt takiej okładki w technologii e-ink wyniósł 2$ na sztukę, a cena czasopisma to 6$.

Wracając do magazynu „Entertainment Weekly”, jego wyświetlacz jest wykonany w technologi TFT LCD rozwijanej przez firmę Americhip o nazwie Video-in-Print (VIP). To dopiero początek rewolucji w branży reklamowej – być może, że niedługo filmy w gazetach będą przypominały ruchome reklamy w Internecie.

Źródła[edytuj | edytuj kod]