Szanowny Panie Ministrze!
Obecnie aż 2/3 wszystkich transakcji detalicznych w Polsce odbywa się bezgotówkowo, a ponad 75% Polaków regularnie korzysta z tej formy płatności. Nowoczesne rozwiązania finansowe stają się normą nawet wśród osób starszych, z których niemal połowa płaci bezgotówkowo. W odpowiedzi na ten trend wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustanawiając w art. 19a obowiązek umożliwienia płatności bezgotówkowej przez przedsiębiorców.
Jednak wyjątki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących dotyczą m.in. PKWiU ex 49.31.2 (pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski) oraz PKWiU ex 49.39.1 (transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzymiastowy i specjalizowany). W rezultacie brak obowiązku wprowadzania płatności bezgotówkowych w tych obszarach przyczynia się do wykluczenia komunikacyjnego, które dotyka od 6 do prawie 14 mln Polaków, w tym głównie młodzież.
Brak możliwości płatności bezgotówkowej zmusza pasażerów do noszenia gotówki odpowiednio odliczonej do kosztu biletów. Turyści, osoby niemające przy sobie wystarczającej ilości gotówki czy osoby z różnych przyczyn niemogące zapłacić gotówką, choćby z powodu zgubienia portfela, są często z tego powodu poszkodowane. Ponadto w niektórych przypadkach przedsiębiorcy transportowi dyskryminują podróżnych, oferując mniej połączeń z możliwością płatności bezgotówkowej. Znane są sytuacje, gdzie linie autobusowe oferujące płatność bezgotówkową kursują rzadziej, podczas gdy te bez tej opcji – znacznie częściej.
Taki stan rzeczy stoi w sprzeczności z prawem konsumenta do wyboru sposobu płatności. Argumenty przedsiębiorstw o braku technologicznych możliwości wdrożenia płatności bezgotówkowych są bezpodstawne, biorąc pod uwagę, że linie lotnicze radzą sobie z tym wyzwaniem nawet na pokładach samolotów. Brak wprowadzania w przedsiębiorstwach komunikacyjnych możliwości płatności bezgotówkowej wynika z braku obowiązku, co w istocie stanowi nierówne potraktowanie konsumenta względem przedsiębiorcy.
W związku z powyższym kieruję do Pana Ministra następujące pytania:
1. Czy Ministerstwo Finansów analizowało, ile przedsiębiorstw PKWiU ex 49.31.2 i PKWiU ex 49.39.1 umożliwia płatność bezgotówkową?
2. Czy planowane są działania zmierzające do zobowiązania przedsiębiorstw w tych obszarach do wdrożenia płatności bezgotówkowych?
Z wyrazami szacunku
|