obecny stan opieki nad pacjentami z ranami trudno gojącymi się stawia poważne wyzwania przed systemem ochrony zdrowia. Choć nie ma odpowiednich statystyk, to szacuje się, że nawet milion Polaków przewlekle cierpi z powodu ran, co ma ogromne konsekwencje zdrowotne, społeczne i ekonomiczne. Tętnicze lub żylne owrzodzenia goleni, cukrzycowe owrzodzenia stopy, owrzodzenia odleżynowe i owrzodzenia nowotworowe, zakażenie miejsca operowanego i powikłania gojenia po zabiegach operacyjnych to główne typy ran odpowiedzialne za ogromne cierpienie fizyczne i psychiczne chorych.
Poprawa standardów leczenia ran, zapobieganie zakażeniom oraz walka z antybiotykoopornością są kluczowe dla poprawy jakości leczenia pacjentów i ograniczenia negatywnych skutków ekonomicznych związanych z długotrwałym leczeniem zakażeń ran.
Szanowna Pani Ministro, uprzejmie proszę o odpowiedzi na poniżej zadane pytania:
Jakie są plany Ministerstwa Zdrowia dotyczące poprawy opieki nad pacjentami z ranami trudno gojącymi się?
Czy Ministerstwo Zdrowia planuje wprowadzenie zintegrowanego systemu leczenia ran, który umożliwi lepszą koordynację opieki między różnymi specjalistami i placówkami medycznymi?
Jakie działania podejmuje Ministerstwo Zdrowia w celu zwiększenia liczby wyspecjalizowanych ośrodków leczenia ran w Polsce?
Czy Ministerstwo Zdrowia planuje zwiększenie finansowania nowoczesnych metod leczenia ran, takich jak terapia podciśnieniowa czy zaawansowane technologicznie opatrunki?
Czy Ministerstwo Zdrowia planuje wprowadzenie narzędzi do edukacji pacjentów i ich opiekunów, które wskazywałyby ścieżki do najbardziej optymalnych rozwiązań proponowanych przez NFZ?
Czy Ministerstwo Zdrowia planuje wdrożenie efektywnych klinicznie i ekonomicznie standardów leczenia ran, które będą nakierowane na zamknięcie rany i profilaktykę?