2012-06-18: Grecja: zwolennicy neonazistowskiego Złotego Świtu znów atakują imigrantów

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
poniedziałek, 18 czerwca 2012

Grupa kilkunastu młodych zwolenników Złotego Świtu (gr. Χρυσή Αυγή, Chryse Ayge, Chrisi Aigi) , neonazistowskiej partii politycznej, która w ostatnich wyborach, w Grecji odniosła zadziwiający sukces, 29 maja 2012 roku zaatakowała w Atenach 30-letniego Pakistańczyka. Incydent miał miejsce na stacji metra Agios Nikolaos, w dzielnicy zamieszkiwanej przez dużą społeczność imigrantów.

Gang wkroczył na stację, wykrzykując m.in. Nigdy nie staniesz się Grekiem!. Dopadli mężczyznę, powalili go na ziemię i zaczęli bić na oczach pasażerów.

W wiadomościach TVXS naoczny świadek relacjonował sytuację i wyjaśnił co się stało, gdy zareagował na brutalne zachowanie grupy:

W trakcie ataku zacząłem na nich krzyczeć, wyzywając i grożąc, że zadzwonię na policję. (…) Członkowie gangu zbliżyli się do mnie, wykrzykując obelgi, takie jak: “Ty zdrajco, wyjedź z kraju” i “Ty komuchu, zadźgamy cię”. Średnia wieku członków tej faszystowskiej grupy była niska. Niestety, pasażerowie metra byli sparaliżowani strachem. Jeśli zareagowalibyśmy razem, grupa z pewnością by się wycofała.

Podobne akty agresji miały miejsce w Atenach 29 maja, w dzień wielkiego wiecu zorganizowanego przez Złoty Świt na placu Syntagma w celu upamiętnienia upadku Konstantynopola, podbitego w roku 1453 przez imperium osmańskie. Lider Złotego Świtu, Nikolaos Mihaloliakos, cztery dni wcześniej obwieścił pisemnie:

Towarzysze, wznieście flagi (…) Czekają nas ciężkie czasy, kiedy to okaże się, kto jest prawdziwym Grekiem, kto nacjonalistą, a kto zdrajcą.

Po tym, jak Złoty Świt wszedł do parlamentu, otrzymując 7% głosów w wyborach 6 maja, znacznie wzrosła liczba aktów agresji wymierzonych w imigrantów, szczególnie w centrum Aten. Jednak sama partia nie bierze odpowiedzialności za te ataki.

W czerwcu w Atenach i Salonikach organizowane będą demonstracje przeciwko atakom o podłożu rasistowskim oraz przeciwko radykalnej prawicy.

Źródła[edytuj | edytuj kod]