2014-09-25: Laura Mersini-Houghton podważyła możliwość istnienia czarnych dziur

Z Wikinews, wolnego źródła informacji.
czwartek, 25 września 2014
Symulacja przejścia czarnej dziury przed galaktyką (galaktyka w tle). Czarny punkt w środku to właśnie horyzont zdarzeń. Dookoła niego widać soczewkę grawitacyjną.

Czarne dziury nie istnieją. Do takich wniosków doszła Laura Mersini-Houghton, profesor fizyki teoretycznej i kosmolog z amerykańskiego University of Norther Carolina w Chapel Hill, która udowodniła matematycznie, że czarne dziury w istocie nie mogą istnieć.

Czarne dziury to najbardziej chyba tajemnicze obiekty kosmosu. Powstają na skutek zapadania się bardzo masywnej gwiazdy pod wpływem własnej grawitacji. Tak powstaje osobliwość, czyli obiekt o wielkiej gęstości, otoczony niewidzialną membraną określaną mianem horyzontu zdarzeń. Uważa się, że po przekroczeniu tej granicy nic nie może się już wydostać, nawet światło (dlatego właśnie dziury te zwane są czarnymi — bo nie emitują żadnego światła).

Teoria Einsteina zakłada, że dziury mogą powstawać, ale kwantowa teoria grawitacji głosi jednak, że żadna cząstka informacji we Wszechświecie nie ginie. Próba połączenia tych dwóch teorii prowadzi do matematycznego paradoksu.

Stephen Hawking w 1974 roku dowiódł, że z czarnej dziury uchodzi promieniowanie, a zatem informacje zostają ocalone. Czarne dziury nie niszczą informacji niesionej przez cząstki oraz że ta informacja może umknąć z dziury za pomocą promieniowania Hawkinga. Wersja profesor Mersini-Houghton głosi coś zupełnie innego. Badaczka zgadza się, że gwiazda może zapaść się pod wpływem własnej grawitacji, ale wykazuje, że z promieniowaniem ucieka także część masy — a zatem nie ma już odpowiedniej gęstości, aby powstała czarna dziura. Gwiazda po prostu kurczy się i zapada, ale nie tworzy się żadna gęsta osobliwość.

Jeżeli potwierdzą się ustalenia, pojawi się jeszcze jeden dylemat. Wielki Wybuch miał być eksplozją niezwykle gęstej osobliwości. Jeżeli jednak osobliwości nie mogą istnieć, także teoria Wielkiego Wybuchu i teoria ewolucji gwiazd muszą być zweryfikowane.

Wciąż mało wiemy na temat czarnych dziur, które pozostają jedną z największych zagadek astrofizyki i kosmologii.

Źródła[edytuj | edytuj kod]