2010-04-16: Indie: nieudany start rakiety nośnej GSLV Mk II
- 12 gru 2024: POP Science 2024: wyniki
- 12 gru 2024: Popularyzator Nauki 2024: wyniki
- 10 gru 2024: W Katowicach zakończył się 8. Śląski Festiwal Nauki — fotorelacja
- 3 gru 2024: Czytamy naturę 228
- 1 gru 2024: Google Research proponuje wykorzystanie telefonów do mapowania jonosfery
- 29 lis 2024: Czytamy naturę IgNoble 2024 - badania z fizjologii
- 26 lis 2024: Czytamy naturę 227
- 25 lis 2024: Badanie reakcji mózgu na oglądanie filmów w sposób naturalny
Niepowodzeniem zakończył się dzisiejszy start indyjskiej rakiety GSLV Mk II. Było to pierwsze użycie kriogenicznego III członu rodzimej konstrukcji. Poprzedni wariant rakiety wykorzystywał rosyjski III człon.
Start miał miejsce 15 kwietnia o godzinie 10:57 GMT z kosmodromu Sriharikota.
Podczas startu dwa pierwsze dwa człony rakiety pracowały normalnie. Jednak 3. stopień nowej konstrukcji krótko po włączeniu zaczął koziołkować, najpewniej w wyniku złej pracy silniczków sterujących. Następnie spadł do oceanu, wraz z ładunkiem - wielozadaniowym geostacjonarnym satelitą GSat-4. Dane z rakiety były zbierane aż do uderzenia o powierzchnię wody, co oznacza, że nie rozpadła się ona, ani nie wybuchła. Lot i przygotowania do niego kosztowały 74 mln. USD.
Prezes Indyjskiej Organizacji Badań Kosmicznych K. Radhakrishnan, potwierdził niepowodzenie: Zapłon członu kriogenicznego wykonany został przez komputer pokładowy zgodnie z planem. Dane wskazują, że człon włączył się. Szczegółowe analizy jeszcze to potwierdzą. Widzieliśmy, że rakieta koziołkowała, co wskazuje na utratę kontroli, najpewniej leżącą po stronie silników verniera, małych silników kriogenicznych, które nie uruchomiły się, nie dając koniecznego ciągu kontrolującego.
Rakieta osiągnęła maksymalną wysokość 140 km i prędkość 17700 km/h. Ostatnie precyzyjne dane uzyskano z wysokości 66 km, gdy znajdowała się około 1600 km od Satish Dhawan Space Center, położonego na wyspie Sriharikota.
Opracowanie własnej technologii silnych członów końcowych rakiet nośnych ma duże znaczenie dla induskiego programu kosmicznego. W 2017 roku Indie chcą umieścić na orbicie ludzi, za pomocą jedynie własnych środków. Latająca od 2001 roku rakieta Geosynchronus Satellites Launch Vehicle do tej pory latała z rosyjskim członem końcowym. Czwartkowy start miał być pierwszym z rakietą całkowicie rodzimej konstrukcji.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Nieudany start GSLV Mk II – Kosmos na co dzień, 15 kwietnia 2010